مولر هرمن جوزف

دانشنامه آزاد فارسی

مولِر، هِرْمَن جوزف (۱۸۹۰ـ۱۹۶۷)(Muller, Hermann Joseph)
مولِر، هِرْمَن جوزف
فسیل شناس امریکایی. جایزه نوبل پزشکی ۱۹۴۶ به او اعطا شد. سبب آن بود که مولر در ۱۹۲۶ کشف کرد که تابش دهی اشعۀ ایکس ممکن است منجر به جهش شود. این موضوع نشان داد که جهش ها چیزی جز تغییرات شیمیایی نیستند. مولر با استفادۀ غیرضروری از اشعۀ ایکس برای تشخیص بیماری ها مخالفت می کرد و برای حصول اطمینان در زمینۀ محافظت صحیح از افرادی که مرتباً در معرض اشعۀ ایکس قرار می گرفتند، اجرای مجموعه ای از قوانین و مقررات ایمنی را لازم و ضروری می دانست. با آزمایش بمب های هسته ای نیز مخالف بود. در نیویورک زاده شد و در کلمبیا درس خواند. در ۱۹۲۰، به دانشگاه تکزاس، در آستین، پیوست و بعدها استاد جانورشناسی آن جا شد. محدودیت های اعمال شده برای بیان عقاید سوسیالیستی اش او را وادار به ترک آمریکا کرد (۱۹۳۲). از ۱۹۳۳، در انستیتوی ژنتیک، در اتحاد جماهیر شوروی سوسیالیستی، کار می کرد. هنگامی که نظریۀ اشتباه تروفیم لیسنکو مبنی بر تأثیر عوامل جسمانی و شرایط محیطی بر وراثت، بر تحقیقات بیولوژیکی اتحاد جماهیر شوروی مسلط شد، مولر صراحتاً به انتقاد از «لیسنکوئیسم» پرداخت و در ۱۹۳۷ مجبور به ترک شوروی شد. پس از شرکت در جنگ داخلی اسپانیا، در انستیتوی ژنتیک حیوانات ادینبورگ کار می کرد. در ۱۹۴۰، به امریکا بازگشت و در ۱۹۴۵، استاد دانشگاه ایندیانا شد. در ۱۹۱۹، دریافت سرعت جهش بر اثر گرما افزایش می یابد. همچنین، دریافت گرما همیشه بر هر دو کروموزوم در یک جفت کروموزوم اثر نمی گذارد و در مجموع به این نتیجه رسید که جهش ها، تغیراتی در سطح زیرمولکولی و تراز مولکولیاند. پس از آن با اشعۀ ایکس آزمایش هایی برای تحریک جهش صورت داد و در ۱۹۲۶، روش خود را به اثبات رساند. این تحقیقات او را قانع کردند که تقریباً همۀ جهش ها مضرّند. در دورۀ طبیعی تکامل، کسانی که دچار جهش های مضرّ می شوند، می میرند و آن هایی که دچار جهش های مفیدند باقی می مانند، ولی مولر عقیده داشت که سرعت جهش به قدری زیاد است که احتمال دارد تعداد افراد ناقص در کل گونه بیشتر از آن شوند که گونه باقی بماند.

پیشنهاد کاربران

بپرس