میلوم متعدد ( به فرانسوی: Myélome ) یا مولتیپل میلوما ( به انگلیسی: Multiple myeloma ) تکثیری بدخیم در پلاسماسل ها است که از یک کلون منفرد ایجاد می شود. تظاهرات آن به صورت درد استخوان یا شکستگی، نارسایی کلیه، استعداد به عفونت، کم خونی، هایپرکلسمی می باشد.
رشدهای ناهنجار پلاسماسل، بیماری هایی هستند که در آن ها نوع خاصی از سلول های خونی بنام " پلاسماسل " ( Plasma cell ) سرطانی می شوند. این سلول ها از نوعی گلبول های سفید خون بنام لنفوسیت B ساخته می شوند، پلاسماسل ها تولیدکننده پادتن یا آنتی بادی ها هستند. هنگامیکه این سلول ها سرطانی می شوند ممکن است مقادیر متنابهی پادتن و ماده ای بنام " پروتئین - M " تولید کنند که در خون و ادرار یافت می شود. انواع متعددی از بدخیمی های پلاسماسل وجود دارد. شایع ترین آن " مالتیپل میلوما " نامیده می شود. پلاسماسل های بدخیم می توانند در استخوان تجمع کرده و توده های کوچکی بنام " پلاسموسیتوم " به وجود آورند.
در مولتیپل میلوما پلاسماسل های سرطانی در مغز استخوان یافت می شوند. مغز استخوان مولد گلبولهای قرمز، گلبولهای سفید و پلاکتها می باشد. افزایش سلول های سرطانی باعث کاهش سلول های خونی و نهایتاً کم خونی می شود. همچنین ممکن است پلاسما سل ها باعث شکسته شدن استخوان شوند. علائم شایع درد شدید و عمیق در استخوان های درگیر، کاهش وزن، علایم کم خونی نظیر ضعف، رنگ پریدگی، خستگی و تنگی نفس است. سندرم هیپرویسکوزیته ( افزایش ویسکوزیته خون ) از تظاهرات نادر است. کرایوگلبولین ها، ایمونو گلبولین هایی هستند که در درجه حرارت کمتر از ۳۷ درجه سانتیگراد تمایل به رسوب دارند. کرایوگلبولین های مونوکلونال معمولاً با یک اختلال هماتولوژیک مشخص همراه هستند و غالباً بدون علامت اند.
این بیماری می تواند مغز همه استخوان ها را درگیر سازد ولی شایع ترین مکان های درگیری عبارتند از ران، کمر، لگن یا بالای بازو. این بیماری در مردان سنین ۷۰–۵۰ سال شایع تر است.
مولتیپل میلوما در کشاورزها و افرادی که با چوب و چرم و مشتقات نفتی کار می کنند، بیشتر دیده می شود.
با افزایش سن، ریسک ابتلا به بیماری هم بیشتر می شود.
وقوع مالتیپل میلوما در سن ۶۸ سالگی است و وقوع آن در سنین زیر ۴۰ سال نادر است.
بروز سالیانه آن ۴ نفر به ازای هر ۱۰۰ هزار نفر است.
در مردان شایع تر است و در سیاه پوستان دو برابر سایر نژادها دیده می شود
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفرشدهای ناهنجار پلاسماسل، بیماری هایی هستند که در آن ها نوع خاصی از سلول های خونی بنام " پلاسماسل " ( Plasma cell ) سرطانی می شوند. این سلول ها از نوعی گلبول های سفید خون بنام لنفوسیت B ساخته می شوند، پلاسماسل ها تولیدکننده پادتن یا آنتی بادی ها هستند. هنگامیکه این سلول ها سرطانی می شوند ممکن است مقادیر متنابهی پادتن و ماده ای بنام " پروتئین - M " تولید کنند که در خون و ادرار یافت می شود. انواع متعددی از بدخیمی های پلاسماسل وجود دارد. شایع ترین آن " مالتیپل میلوما " نامیده می شود. پلاسماسل های بدخیم می توانند در استخوان تجمع کرده و توده های کوچکی بنام " پلاسموسیتوم " به وجود آورند.
در مولتیپل میلوما پلاسماسل های سرطانی در مغز استخوان یافت می شوند. مغز استخوان مولد گلبولهای قرمز، گلبولهای سفید و پلاکتها می باشد. افزایش سلول های سرطانی باعث کاهش سلول های خونی و نهایتاً کم خونی می شود. همچنین ممکن است پلاسما سل ها باعث شکسته شدن استخوان شوند. علائم شایع درد شدید و عمیق در استخوان های درگیر، کاهش وزن، علایم کم خونی نظیر ضعف، رنگ پریدگی، خستگی و تنگی نفس است. سندرم هیپرویسکوزیته ( افزایش ویسکوزیته خون ) از تظاهرات نادر است. کرایوگلبولین ها، ایمونو گلبولین هایی هستند که در درجه حرارت کمتر از ۳۷ درجه سانتیگراد تمایل به رسوب دارند. کرایوگلبولین های مونوکلونال معمولاً با یک اختلال هماتولوژیک مشخص همراه هستند و غالباً بدون علامت اند.
این بیماری می تواند مغز همه استخوان ها را درگیر سازد ولی شایع ترین مکان های درگیری عبارتند از ران، کمر، لگن یا بالای بازو. این بیماری در مردان سنین ۷۰–۵۰ سال شایع تر است.
مولتیپل میلوما در کشاورزها و افرادی که با چوب و چرم و مشتقات نفتی کار می کنند، بیشتر دیده می شود.
با افزایش سن، ریسک ابتلا به بیماری هم بیشتر می شود.
وقوع مالتیپل میلوما در سن ۶۸ سالگی است و وقوع آن در سنین زیر ۴۰ سال نادر است.
بروز سالیانه آن ۴ نفر به ازای هر ۱۰۰ هزار نفر است.
در مردان شایع تر است و در سیاه پوستان دو برابر سایر نژادها دیده می شود
wiki: مولتیپل میلوما