مول یولیوس فون

دانشنامه آزاد فارسی

مول، یولیوس فون (۱۸۰۰ـ۱۸۷۶)(Mohl, Julius von)
(یا: ژول مول) ایران شناس آلمانی. در دانشگاه توبینگن درس خواند. در ۱۸۲۳ برای پژوهش زبان های شرقی و تاریخ مشرق زمین به پاریس رفت و در مدرسۀ زبان های شرقی پاریس به فراگیری زبان و ادبیات فارسی پرداخت. دانشیار ادبیات شرقی در دانشگاه توبینگن (۱۸۲۶ـ۱۸۳۳)، استاد فارسی در کولژ دوفرانس (از ۱۸۴۷)، و دبیر و سپس رئیس انجمن آسیایی پاریس بود. کار مهم او نشر متن شاهنامۀ فردوسی و ترجمۀ آن به نثر فرانسه در ۷ جلد است (۱۸۳۸ـ۱۸۶۶) که جلد هفتم و پایانی آن را، باربیه دومنار، پس از مرگ ژول، به انجام رسانید (۱۸۷۸). از دیگر آثارش: نامه های آقای بوتا دربارۀ اکتشافات خرساباد (۱۸۴۵) دربارۀ کشفیات آشور قدیم که پول امیل بوتا آن را در نزدیکی خرساباد پیدا کرد؛ پاره هایی دربارۀ دین زردشت، با همکاری یولیوس ولهاوزن (۱۸۲۹)؛ ترجمۀ باب های ۸ ـ۱۰ مجمل التواریخ به فرانسه. گزارش های مول به انجمن آسیایی از ۱۸۴۰ تا ۱۸۶۷ را همسرش با نام بیست وهفت سال از تاریخ خاورشناسی به چاپ رسانید (۱۸۷۹ـ۱۸۸۰).

پیشنهاد کاربران

بپرس