[ویکی الکتاب] معنی مَّوْقُوتاً: دارای اوقاتی مشخص (مراد از کتاب موقوت ، کتابی مفروض و ثابت و غیر متغیر است)
ریشه کلمه:
وقت (۱۳ بار)
«مَوقُوت» از مادّه «وقت» است، بنابراین معنای آیه چنین است که اگر ملاحظه می کنید حتی در میدان جنگ مسلمانان باید این وظیفه اسلامی را انجام دهند، به خاطر آن است که نماز اوقات معینی دارد که نمی توان از آنها تخلف کرد.
مقداری از زمان که برای کاری معین شده است. فیومی در مصباح گوید: « اَلْوَقْتُ: مِقْدارٌ مِنَ الزَّمانِ مَفْرُوضٌ لِاَمْرٍما» . گفت تو از مهلت شدگانی تا روز وقت معلوم که قیامت باشد. * . «اُقِتَّتْ» دراصل با واو است به جای الف. و آن به معنی تعیین وقت و بیان وقت است در «رسل» آیه فوق بررسی شده و گفتهایم ظاهرا مراد از «رسل» رها شدهها و فرستادههای عالم است نه پیامبران و آمدن قیامت وقت ایستادن و متوقف شدن آنهاست یعنی: آنگاه که فرستادهها و رها شدهها موقوت و معینالوقت گردند برای متوقف شدن. برای چه روزی آنها با مدت رها شدهاند؟ برای روز فصل و جدایی. * . کتاب کنایه از وجوب و موقوت به معنی وقتدار است یعنی نماز برای مومنان واجبی است محدودالوقت که باید در اوقاتش خوانده شود. میقات: وقت معین برای کاری. و وعده اقتدار و نیز مکانی که معین شده برای عملی مثل مواقیت حّج که مکانهایی است برای احرام بستن چنانکه طبرسی فرموده است. عبارت راغب در بیان معنی اخیر گنگ است. . میقات درآیه به معنی وعده معین است چنانکه در صدر آیه فرموده «وَ وعَدْنامُوسی ثَلثینَ لَیْلَةً...» یعنی: به موسی سی شب وعده کردیم و آن را با ده شب اتمام نمودیم پس وعده اقتدار خدا چهل شب گردید. ایضا در آیه . و نیز در آیه . در آیه . ظاهرا به معنی وقت است یعنی: روز فصل وقت رسیدن به حساب است. یا وقت از هم پاشیدگی این عالم است. * . از تو هلالها پرسند بگو آنها (برای روشن شدن) وقتها است برای مردم و حج.
ریشه کلمه:
وقت (۱۳ بار)
«مَوقُوت» از مادّه «وقت» است، بنابراین معنای آیه چنین است که اگر ملاحظه می کنید حتی در میدان جنگ مسلمانان باید این وظیفه اسلامی را انجام دهند، به خاطر آن است که نماز اوقات معینی دارد که نمی توان از آنها تخلف کرد.
مقداری از زمان که برای کاری معین شده است. فیومی در مصباح گوید: « اَلْوَقْتُ: مِقْدارٌ مِنَ الزَّمانِ مَفْرُوضٌ لِاَمْرٍما» . گفت تو از مهلت شدگانی تا روز وقت معلوم که قیامت باشد. * . «اُقِتَّتْ» دراصل با واو است به جای الف. و آن به معنی تعیین وقت و بیان وقت است در «رسل» آیه فوق بررسی شده و گفتهایم ظاهرا مراد از «رسل» رها شدهها و فرستادههای عالم است نه پیامبران و آمدن قیامت وقت ایستادن و متوقف شدن آنهاست یعنی: آنگاه که فرستادهها و رها شدهها موقوت و معینالوقت گردند برای متوقف شدن. برای چه روزی آنها با مدت رها شدهاند؟ برای روز فصل و جدایی. * . کتاب کنایه از وجوب و موقوت به معنی وقتدار است یعنی نماز برای مومنان واجبی است محدودالوقت که باید در اوقاتش خوانده شود. میقات: وقت معین برای کاری. و وعده اقتدار و نیز مکانی که معین شده برای عملی مثل مواقیت حّج که مکانهایی است برای احرام بستن چنانکه طبرسی فرموده است. عبارت راغب در بیان معنی اخیر گنگ است. . میقات درآیه به معنی وعده معین است چنانکه در صدر آیه فرموده «وَ وعَدْنامُوسی ثَلثینَ لَیْلَةً...» یعنی: به موسی سی شب وعده کردیم و آن را با ده شب اتمام نمودیم پس وعده اقتدار خدا چهل شب گردید. ایضا در آیه . و نیز در آیه . در آیه . ظاهرا به معنی وقت است یعنی: روز فصل وقت رسیدن به حساب است. یا وقت از هم پاشیدگی این عالم است. * . از تو هلالها پرسند بگو آنها (برای روشن شدن) وقتها است برای مردم و حج.
wikialkb: مَوْقُوتا