موقد. [ ق ِ ] ( ع ص ) افروزنده آتش. ( ناظم الاطباء ). آتش افروز. شعله افروز. ( از یادداشت مؤلف ).
موقد. [ م ُ وَق ْق َ ] ( ع ص ) نعت مفعولی از مصدر توقید . برافروخته. برافروخته شده :
در شرر خشم او بسوزد یاقوت
گرْش نسوزد شرار نار موقد.
منوچهری.
موقد
لغت نامه دهخدا
موقد. [ ق ِ ] ( ع ص ) افروزنده آتش. ( ناظم الاطباء ). آتش افروز. شعله افروز. ( از یادداشت مؤلف ).
موقد. [ م ُ وَق ْق َ ] ( ع ص ) نعت مفعولی از مصدر توقید . برافروخته. برافروخته شده :
در شرر خشم او بسوزد یاقوت
گرْش نسوزد شرار نار موقد.
فرهنگ فارسی
( اسم ) جای افروختن آتش جمع : مواقد
از مصدر توقید برافروخته ٠
فرهنگ معین
(مُ وَ قَّ ) [ ع . ] (اِ. ) برافروخته ، مشتعل .
فرهنگ عمید
برافروخته.
پیشنهاد کاربران
پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید