موطد. [ م ُ وَطْ طَ ] ( ع ص ) ثابت. ( منتهی الارب ). پابرجای و استوار و ثابت که یکی در پی دیگری باشد. ( ناظم الاطباء ). استوار کرده شده و گران سنگ. ( آنندراج ) : بساط امن و امان موطد. ( جامعالتواریخ رشیدی ).
فرهنگ فارسی
ثابت ٠ پابرجای و استوار و ثابت که یکی در پی دیگری باشد ٠
