موضعه

لغت نامه دهخدا

( موضعة ) موضعة. [ ض ِ ع َ ] ( ع ص ) ماده شتری که در کنار آب گیاه ترش می چرد و پیوسته بر آن است :ابل موضعة. ( منتهی الارب ) ( از ناظم الاطباء ). موضع.

موضعة. [ م َ ض ِ ع َ ] ( ع اِمص ) مهر و دوستی و محبت ، گویند: فی قلبه موضعة و موقعة. ( منتهی الارب ) ( از تاج العروس ) ( از ناظم الاطباء ).

فرهنگ فارسی

ماده شتری که در کنار آب ترش می چرد و پیوسته بر آن است ابل موضعه ٠

پیشنهاد کاربران

بپرس