موشگر

لغت نامه دهخدا

موشگر. [ گ َ ] ( ص مرکب ) زن نوحه گر که در مجلس ماتم در میان زنان نشسته و نیکوییهای مرده را یک یک بر زبان آورده نوحه و مویه کند و زنان دیگر با وی همراهی کنند. ( ناظم الاطباء ) ( از فرهنگ جهانگیری ) ( از انجمن آرا ) ( از آنندراج ) ( از برهان ). مویه گر. ( انجمن آرا ). رجوع به مویه گر شود.

پیشنهاد کاربران

زن دوبیتی سرا ی سوگواری
زنی که بداهه گویانه در سوگواری ها مداحی کند

بپرس