موشه بارزانی، همچنین برازانی ( عبری: משה ברזני ; ۱۴ ژوئن ۱۹۲۶–۲۱ آوریل ۱۹۴۷ ) ، یک یهودی کُرد عراقی الاصل و از اعضای جنبش زیرزمینی لحی ( «جنگجویان آزادی اسرائیل»، با نام مستعار «باند استرن» ) در فلسطین قبل از دولت بود. در جریان شورش یهودیان در فلسطین، او به همراه مایر فاینشتاین، یکی دیگر از مبارزان زیرزمینی یهودی تحت حکم اعدام، اندکی قبل از اجرای حکم برنامه ریزی شده شان با خودکشی از طریق نارنجک مرد و امروز در اسرائیل به عنوان یک اولی هاگاردوم به یادگار مانده است.
... [مشاهده متن کامل]
بارزانی در بغداد و در یک خانواده کرد یهودی اهل بارزان به دنیا آمد. خانواده وی وقتی که او شش سال داشت به اورشلیم نقل مکان کردند. بارزانی در سنین پایین، ابتدا به عنوان شاگرد نجار و سپس در یک کارخانه نوشابه مشغول به کار شد.
بارزانی در سنین پایین به پیروی از برادرش به لحی پیوست. او در ابتدا عضوی از گروه جوانان لحی بود و اعلامیه های تبلیغاتی منتشر می کرد؛ اما بعداً به نیروی رزمی پیوست. او در جریان عملیات های خرابکارانه متعدد، مین گذاری برای نابود کردن وسایل نقلیه بریتانیایی و خرابکاری راه آهن شرکت داشت.
در ۹ مارس ۱۹۴۷، بارزانی برای ترور سرتیپ ای. پی. دیویس، یک افسر ارشد انگلیسی، با نارنجک اعزام شد. او توسط یک گشت بریتانیایی متوقف شد. او را در نزدیکی اردوگاه اشنلر، یک تأسیسات بریتانیایی در اورشلیم یافتند، یک نارنجک از جیبش پیدا کردند و سپس اقدام به دستگیری وی کردند. بارزانی در ۱۷ مارس ۱۹۴۷ در دادگاه نظامی به اتهام حمل سلاح غیرقانونی و تبانی برای قتل محاکمه و به اعدام محکوم شد.
بارزانی در حالی که در انتظار اعدام در زندان مرکزی در مجتمع روسی اورشلیم بود، با یکی از مبارزان ایرگون، مایر فاینشتاین، که او نیز به اعدام محکوم شده بود، ملاقات کرد. در ۲۱ آوریل ۱۹۴۷، اندکی قبل از اعدام های برنامه ریزی شده، آنها با یک نارنجک دست ساز که در داخل یک پرتقال خالی جاساز شده بود، خودکشی کردند. آن دو با نارنجک زنده ای که بین آنها قرار گرفته بود، یکدیگر را در آغوش گرفتند. داستان فینشتاین و بارزانی به یک داستان مشهور در صهیونیسم تبدیل شد. مناخم بگین، رهبر ایرگون و بعدها نخست وزیر اسرائیل، طبق وصیت خود در کنار آنها در کوه زیتون به خاک سپرده شد. در سال ۲۰۰۷ به مناسبت شصتمین سالگرد مرگ بارزانی، یک مراسم دولتی در موزه زندانیان زیرزمینی اورشلیم در سال ۲۰۰۷ برگزار شد.
... [مشاهده متن کامل]
بارزانی در بغداد و در یک خانواده کرد یهودی اهل بارزان به دنیا آمد. خانواده وی وقتی که او شش سال داشت به اورشلیم نقل مکان کردند. بارزانی در سنین پایین، ابتدا به عنوان شاگرد نجار و سپس در یک کارخانه نوشابه مشغول به کار شد.
بارزانی در سنین پایین به پیروی از برادرش به لحی پیوست. او در ابتدا عضوی از گروه جوانان لحی بود و اعلامیه های تبلیغاتی منتشر می کرد؛ اما بعداً به نیروی رزمی پیوست. او در جریان عملیات های خرابکارانه متعدد، مین گذاری برای نابود کردن وسایل نقلیه بریتانیایی و خرابکاری راه آهن شرکت داشت.
در ۹ مارس ۱۹۴۷، بارزانی برای ترور سرتیپ ای. پی. دیویس، یک افسر ارشد انگلیسی، با نارنجک اعزام شد. او توسط یک گشت بریتانیایی متوقف شد. او را در نزدیکی اردوگاه اشنلر، یک تأسیسات بریتانیایی در اورشلیم یافتند، یک نارنجک از جیبش پیدا کردند و سپس اقدام به دستگیری وی کردند. بارزانی در ۱۷ مارس ۱۹۴۷ در دادگاه نظامی به اتهام حمل سلاح غیرقانونی و تبانی برای قتل محاکمه و به اعدام محکوم شد.
بارزانی در حالی که در انتظار اعدام در زندان مرکزی در مجتمع روسی اورشلیم بود، با یکی از مبارزان ایرگون، مایر فاینشتاین، که او نیز به اعدام محکوم شده بود، ملاقات کرد. در ۲۱ آوریل ۱۹۴۷، اندکی قبل از اعدام های برنامه ریزی شده، آنها با یک نارنجک دست ساز که در داخل یک پرتقال خالی جاساز شده بود، خودکشی کردند. آن دو با نارنجک زنده ای که بین آنها قرار گرفته بود، یکدیگر را در آغوش گرفتند. داستان فینشتاین و بارزانی به یک داستان مشهور در صهیونیسم تبدیل شد. مناخم بگین، رهبر ایرگون و بعدها نخست وزیر اسرائیل، طبق وصیت خود در کنار آنها در کوه زیتون به خاک سپرده شد. در سال ۲۰۰۷ به مناسبت شصتمین سالگرد مرگ بارزانی، یک مراسم دولتی در موزه زندانیان زیرزمینی اورشلیم در سال ۲۰۰۷ برگزار شد.
