موسیقی گرجی به موسیقی سنتی مردم گرجی گفته می شود. گرجی ها از موسیقی سنتی غنی و پر جنب و جوشی برخوردار هستند که در اصل بر پایهٔ موسیقی چندصدایی استوار است. گرجستان به دلیل قرار گرفتن در مرز بین اروپا و آسیا، جایگاهی برای سبک های مختلفی از موسیقی های شهری با آمیزه ای از سرودهای چند صدایی بومی، سرودهای تک صدایی خاورمیانه و همچنین هارمونی های معاصر اروپایی است. مجریان موسیقی اهل گرجستان به خوبی در عرصهٔ اپرای جهانی و صحنه های کنسرت معرفی شده اند.
موسیقی در فرهنگ مردم گرجی جایگاه ویژه ای دارد به طوری که گرجی ها معمولاً پس از هر مجلس میهمانی، ناگهان خود به خود شروع به خواندن آوازه های مستانهٔ چندآوایی جالب توجه می کنند. این آوازها کاملاً وابسته به سرودهای مذهبی و کلیسایی قرون وسطی است.
از اواسط قرن نوزدهم فرهنگ اپرا در گرجستان گسترش یافت. عمارت اپرای تفلیس در سال ۱۸۸۳ ساخته شده است و در سال ۱۹۱۸ کنسرواتوار تفلیس افتتاح شد. [ ۱] مصنفان معاصر گرجستان مانند زکریا پالیاشویلی ( ۱۸۷۲–۱۹۳۳ ) و دیمیتری آراکیشویلی ( ۱۸۷۳–۱۹۵۳ ) اپراهایی داشتند که در تمام جمهوری های شوروی شهرت داشته است. [ ۲]
یک منبع مربوط به سدهٔ یازدهم میلادی، اطلاعاتی دربارهٔ وجود دو گونه موسیقی صوتی در بیزانس و گرجستان، به دست می دهد. یکی از آنها یونانی و تک صوتی بود و دیگری گرجی و با سه درجه صوت خوانده می شد. در روزگار باستان، همسایگان گرجستان تنها با سرود تک صوتی آشنا بودند، به طوری که موسیقی گرجی، با آهنگ چند صوتی تکامل یافته اش، هم از لحاظ آواهای محلی و هم از لحاظ موسیقی کلیسایی، و هماهنگی ابتکاری اش، نسبت به محیط خود استثنایی بود، و نوعی جزیره در دریایی از آوازهای تک صوتی به شمار می رفت. از منابع باستانی چنین بر می آید که هرگاه متن سرودها از یونانی به گرجی ترجمه می شد، موسیقی جدیدی به جای موسیقی همراه آن می نوشتند، زیرا همانگونه که یک مؤلف گرجی در سدهٔ دوازدهم اظهار داشته است: «سرودهای مذهبی یونانی برای ملت ما بیگانه است. » از مصنفان گرجی قرون وسطی عبارت اند از: گریگول خاندزتلی ( قرن ۸ و ۹ میلادی ) ، میخاییل مودرکیلی و ایوانه متبواری ( سده ۱۰ میلادی ) . [ ۳]
نوت های موسیقی بر روی دست نوشته هایی از سرودهای دینی گرجستان باستان مدت ها ناشناخته ماند. ۹ دست نوشتهٔ عمده، که چند نسخه از آن ها به طرز زیبایی تذهیب کاری شده است، و دارای نمونه هایی از نوت های موسیقی باستانی است، وجود دارد که از میان آنها یک دستنوشته در کوه آتوس در یونان، سه دست نوشته در دیر کاترین مقدس در کوه سینا و بقیه در خود گرجستان وجود دارند. یک زبان شناس گرجی به نام پاوله اینگوروکوا، موفق به بازسازی آهنگ های واقعی این سرودهای کلیسایی شده است. [ ۴]
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفموسیقی در فرهنگ مردم گرجی جایگاه ویژه ای دارد به طوری که گرجی ها معمولاً پس از هر مجلس میهمانی، ناگهان خود به خود شروع به خواندن آوازه های مستانهٔ چندآوایی جالب توجه می کنند. این آوازها کاملاً وابسته به سرودهای مذهبی و کلیسایی قرون وسطی است.
از اواسط قرن نوزدهم فرهنگ اپرا در گرجستان گسترش یافت. عمارت اپرای تفلیس در سال ۱۸۸۳ ساخته شده است و در سال ۱۹۱۸ کنسرواتوار تفلیس افتتاح شد. [ ۱] مصنفان معاصر گرجستان مانند زکریا پالیاشویلی ( ۱۸۷۲–۱۹۳۳ ) و دیمیتری آراکیشویلی ( ۱۸۷۳–۱۹۵۳ ) اپراهایی داشتند که در تمام جمهوری های شوروی شهرت داشته است. [ ۲]
یک منبع مربوط به سدهٔ یازدهم میلادی، اطلاعاتی دربارهٔ وجود دو گونه موسیقی صوتی در بیزانس و گرجستان، به دست می دهد. یکی از آنها یونانی و تک صوتی بود و دیگری گرجی و با سه درجه صوت خوانده می شد. در روزگار باستان، همسایگان گرجستان تنها با سرود تک صوتی آشنا بودند، به طوری که موسیقی گرجی، با آهنگ چند صوتی تکامل یافته اش، هم از لحاظ آواهای محلی و هم از لحاظ موسیقی کلیسایی، و هماهنگی ابتکاری اش، نسبت به محیط خود استثنایی بود، و نوعی جزیره در دریایی از آوازهای تک صوتی به شمار می رفت. از منابع باستانی چنین بر می آید که هرگاه متن سرودها از یونانی به گرجی ترجمه می شد، موسیقی جدیدی به جای موسیقی همراه آن می نوشتند، زیرا همانگونه که یک مؤلف گرجی در سدهٔ دوازدهم اظهار داشته است: «سرودهای مذهبی یونانی برای ملت ما بیگانه است. » از مصنفان گرجی قرون وسطی عبارت اند از: گریگول خاندزتلی ( قرن ۸ و ۹ میلادی ) ، میخاییل مودرکیلی و ایوانه متبواری ( سده ۱۰ میلادی ) . [ ۳]
نوت های موسیقی بر روی دست نوشته هایی از سرودهای دینی گرجستان باستان مدت ها ناشناخته ماند. ۹ دست نوشتهٔ عمده، که چند نسخه از آن ها به طرز زیبایی تذهیب کاری شده است، و دارای نمونه هایی از نوت های موسیقی باستانی است، وجود دارد که از میان آنها یک دستنوشته در کوه آتوس در یونان، سه دست نوشته در دیر کاترین مقدس در کوه سینا و بقیه در خود گرجستان وجود دارند. یک زبان شناس گرجی به نام پاوله اینگوروکوا، موفق به بازسازی آهنگ های واقعی این سرودهای کلیسایی شده است. [ ۴]
wiki: موسیقی گرجی