موسیقی کَتول
فرهنگ و موسیقی این ناحیه آمیخته ای از فرهنگ های کَتولی، مازندرانی، ترکمنی، خراسانی، بلوچی و سیستانی است. همین خصوصیات باعث شده که موسیقی این ناحیه از ویژگی های درخور توجهی برخوردار شود. می توان گفت که فرهنگ کتولی بسیاری از نغمه های اقوام مجاور را گرفته و در پهنۀ موسیقی کتول قرار داده است. سازها نیز در این منطقه مانند نغمه ها مختلف اند و برخی از آن ها از فرهنگ های مجاور به منطقۀ کتول راه یافته اند. دو مقام آوازی هرایی کوتاه و هرایی بلند در موسیقی این ناحیه اهمیت بسیار دارند. آهنگ های متعددی از این دو مقام اصلی منشعب می شود. راسته مقام ها نیز از انواع دیگر موسیقی کتول است. آوازهای کلّه کَش نیز که چوپانان در ارتفاعات کوهستانی می خوانند، بخش دیگری از موسیقی آوازی کتول است. در این منطقه چند منظومه به همراه موسیقی اجرا می شوند که شامل عباس مسکین، غریب، عباس گالش و چند منظومۀ دیگر است. آهنگ های عروسی، که با سرنا و دهل نواخته می شوند، و نغمه های چوپانی، که با نی یا نی و آواز به اجرا در می آیند، و نیز لالایی ها و آوازهای کار از دیگر بخش های موسیقی این ناحیه است. زنان کتول رقص مخصوصی با نام سَما دارند که با نواختن تشت همراهی می شود. سازهای متداول در این ناحیه عبارت اند از سرنا، شمشاد (نی لبک)، نی (لَلـه)، دهل، دایره، کمانچه، تمبک، و دوتار. علی آباد کتول شرقی ترین منطقۀ تَبَری زبان است که درگذشته در محدودۀ استان مازندران و امروزه در محدودۀ استان گلستان قرار دارد.
فرهنگ و موسیقی این ناحیه آمیخته ای از فرهنگ های کَتولی، مازندرانی، ترکمنی، خراسانی، بلوچی و سیستانی است. همین خصوصیات باعث شده که موسیقی این ناحیه از ویژگی های درخور توجهی برخوردار شود. می توان گفت که فرهنگ کتولی بسیاری از نغمه های اقوام مجاور را گرفته و در پهنۀ موسیقی کتول قرار داده است. سازها نیز در این منطقه مانند نغمه ها مختلف اند و برخی از آن ها از فرهنگ های مجاور به منطقۀ کتول راه یافته اند. دو مقام آوازی هرایی کوتاه و هرایی بلند در موسیقی این ناحیه اهمیت بسیار دارند. آهنگ های متعددی از این دو مقام اصلی منشعب می شود. راسته مقام ها نیز از انواع دیگر موسیقی کتول است. آوازهای کلّه کَش نیز که چوپانان در ارتفاعات کوهستانی می خوانند، بخش دیگری از موسیقی آوازی کتول است. در این منطقه چند منظومه به همراه موسیقی اجرا می شوند که شامل عباس مسکین، غریب، عباس گالش و چند منظومۀ دیگر است. آهنگ های عروسی، که با سرنا و دهل نواخته می شوند، و نغمه های چوپانی، که با نی یا نی و آواز به اجرا در می آیند، و نیز لالایی ها و آوازهای کار از دیگر بخش های موسیقی این ناحیه است. زنان کتول رقص مخصوصی با نام سَما دارند که با نواختن تشت همراهی می شود. سازهای متداول در این ناحیه عبارت اند از سرنا، شمشاد (نی لبک)، نی (لَلـه)، دهل، دایره، کمانچه، تمبک، و دوتار. علی آباد کتول شرقی ترین منطقۀ تَبَری زبان است که درگذشته در محدودۀ استان مازندران و امروزه در محدودۀ استان گلستان قرار دارد.
wikijoo: موسیقی_کتول