موسیقی قطر بر پایه ترانه، رقص و شعر عامیانهٔ دریا شکل گرفته است. رقص های سنتی در دوحه در بعد از ظهرهای روز جمعه اجرا می شوند؛ یکی از این رقص ها رقص عرضه بوده که یک رقص رزمی سبْک دار شده است و توسط دو ردیف از رقصنده هایی که توسط صفی از سازهای کوبه ای نظیر الرس، ( طبل بزرگی که پوست روی آن با آتش گرم می شود ) ، دایره زنگی، سنج ها و درام های کوچک همراهی می شوند، اجرا می شود. دیگر سازهای محلی شامل بربط، ربابه، که هر دو سازهای زهی هستند، و همچنین نی می شوند.
ترانه های کاری مرتبط با دریا، متناوب ترین نوع از موسیقی محلی هستند، به خصوص ترانه های مربوط به صید مروارید. [ ۱] [ ۲] هر ترانه، که از نظر ضرب آهنگ متنوع بوده است، فعالیت متفاوتی در سفرهای صید مروارید را رواید می کرد که شامل بازکردن بادبان ها، شیرجه زدن، و پارو زدن می شدند. آوازخوانی جمعی بخشی جدایی ناپذیر از هر سفر صید مروارید بوده و هر کشتی دارای یک خوانندهٔ معین بود که به طور محلی با نام النَهَم شناخته می شد. آوازخوانی علاوه بر اینکه جهت فراهم کردن سرگرمی برای خدمه در زمان استراحت انجام می گرفت، برای تشویق خدمه به سخت کار کردن در طول سفر مرواریدگیری نیز استفاده می شد. [ ۱]
عرضه، که یک رقص محلی است، امروزه نیز همچنان در قطر اجرا می شود. [ ۳] این رقص توسط دو ردیف از مردانی که در جهت مخالف یکدیگر قرار گرفته اند و هر یک ممکن است در حال گرداندن یک شمشیر باشند اجرا شده و بوسیلهٔ سازهای کوبه ای و شعر دکلمه ای همراهی می شود. [ ۴]
دو نوع اصلی رقص عرضه کشورهای اطراف خلیج فارس، عرضه زمینی ( عرضه بریه ) و عرضه دریایی ( عرضه بحری ) هستند. رقص عرضهٔ قطری ترکیبی از این دو نوع است. در بعضی اجراها مردان پوشاک مخصوص رقص عرضه زمینی را به تن کرده و در تشکیلاتی ساحلی با پشتیبانی گروه نوازندگان سازهای کوبه ای به سبک دریایی به اجرای رقص می پردازند. [ ۵]
زنان عمدتاً ترانه های کاری مرتبط با فعالیت های روزمره مانند آسیاب گندم و آشپزی را می خواندند. این ترانه ها به صورت جمعی توسط گروه های کوچک خوانده می شدند و از نظر صراحت کلام متنوع بودند. برخی وابسته به مضمون های عمومی بودند، در حالی که سایر آن ها به فرایندهای خاصی مربوط می شدند. [ ۶]
زنان همچنین در زمانی که کشتی های صید مروارید در دیدرس قرار می گرفتند نیز ممکن بود آواز بخوانند. [ ۱] پس از آنکه یک کشتی دیده می شد، آن ها در ساحل گرد هم می آمدند و در آنجا دست می زدند و ترانه هایی را دربارهٔ سختی های شیرجهٔ مروارید می خواندند. [ ۶]
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفترانه های کاری مرتبط با دریا، متناوب ترین نوع از موسیقی محلی هستند، به خصوص ترانه های مربوط به صید مروارید. [ ۱] [ ۲] هر ترانه، که از نظر ضرب آهنگ متنوع بوده است، فعالیت متفاوتی در سفرهای صید مروارید را رواید می کرد که شامل بازکردن بادبان ها، شیرجه زدن، و پارو زدن می شدند. آوازخوانی جمعی بخشی جدایی ناپذیر از هر سفر صید مروارید بوده و هر کشتی دارای یک خوانندهٔ معین بود که به طور محلی با نام النَهَم شناخته می شد. آوازخوانی علاوه بر اینکه جهت فراهم کردن سرگرمی برای خدمه در زمان استراحت انجام می گرفت، برای تشویق خدمه به سخت کار کردن در طول سفر مرواریدگیری نیز استفاده می شد. [ ۱]
عرضه، که یک رقص محلی است، امروزه نیز همچنان در قطر اجرا می شود. [ ۳] این رقص توسط دو ردیف از مردانی که در جهت مخالف یکدیگر قرار گرفته اند و هر یک ممکن است در حال گرداندن یک شمشیر باشند اجرا شده و بوسیلهٔ سازهای کوبه ای و شعر دکلمه ای همراهی می شود. [ ۴]
دو نوع اصلی رقص عرضه کشورهای اطراف خلیج فارس، عرضه زمینی ( عرضه بریه ) و عرضه دریایی ( عرضه بحری ) هستند. رقص عرضهٔ قطری ترکیبی از این دو نوع است. در بعضی اجراها مردان پوشاک مخصوص رقص عرضه زمینی را به تن کرده و در تشکیلاتی ساحلی با پشتیبانی گروه نوازندگان سازهای کوبه ای به سبک دریایی به اجرای رقص می پردازند. [ ۵]
زنان عمدتاً ترانه های کاری مرتبط با فعالیت های روزمره مانند آسیاب گندم و آشپزی را می خواندند. این ترانه ها به صورت جمعی توسط گروه های کوچک خوانده می شدند و از نظر صراحت کلام متنوع بودند. برخی وابسته به مضمون های عمومی بودند، در حالی که سایر آن ها به فرایندهای خاصی مربوط می شدند. [ ۶]
زنان همچنین در زمانی که کشتی های صید مروارید در دیدرس قرار می گرفتند نیز ممکن بود آواز بخوانند. [ ۱] پس از آنکه یک کشتی دیده می شد، آن ها در ساحل گرد هم می آمدند و در آنجا دست می زدند و ترانه هایی را دربارهٔ سختی های شیرجهٔ مروارید می خواندند. [ ۶]
wiki: موسیقی قطر