موسیقی درمانی

موسیقی درمانی روشی است در جهت برخی اهداف درمانی با کمک موسیقی که می تواند مواردی از جمله تقویت و ساماندهی سلامت روحی و جسمی افراد را به دنبال داشته باشد. به عبارت دیگر از موسیقی درمانی برای بازیافت، نگهداری و تقویت سلامت جسمی و روحی و عاطفی استفاده می شود.
موسیقی درمانی مداخله ای است که گاهی برای ارتقای سلامت عاطفی، کمک به بیماران برای مقابله با استرس، افزایش تاب آوری و توسعه بهباشی استفاده می شود. [ ۱]
تاریخچه استفاده از موسیقی به عنوان روشی برای درمان به زمان ارسطو و افلاطون باز می گردد. از آن زمان به بعد رگه هایی از استفاده از اصوات و آهنگ ها برای درمان بیماری های مختلف بکار رفته اس اما در قرن بیستم فکر رسمی استفاده از موسیقی برای درمان مصدومین جنگ جهانی اول آغاز شد و هر چند استفاده از این روش درمانی با مشکلاتی همراه بود که با قدمهایی که برداشته شد، به تدریج این شاخه درمانی تکامل یافت و انجمنهای متعددی تشکیل گردید. به طوری که در سال ۱۹۴۴ اولین برنامه آموزش موسیقی درمانی در جهان در دانشگاه میشیگان آغاز شد.
در سال ۱۹۵۰ انجمن موسیقی درمانی آغاز به کار کرد. در سال ۱۹۷۱ انجمن موسیقی درمانی آمریکا یا AAMT آغاز به کار کرد. در سال ۱۹۸۵ فدراسیون جهانی موسیقی درمانی در سطح بین المللی به ثبت رسید. انجمن موسیقی درمانی ایرانی با اهداف بالا بردن سطح آگاهی افراد از فرایند موسیقی درمانی و فواید آن و بالا بردن امکانات تخصصی برای استفاده از این شیوه درمانی فعالیت خود را آغاز کرده است.
نخستین سیستم نظام یافته آکادمیک موسیقی درمانی در ایران باستان بنا گردید. بر اساس کتیبه هایی که در سال ۱۳۴۹ یافت گردیده است در دانشگاه جندی شاپور اهواز دانش موسیقی و درمان با موسیقی از دپارتمان هایی بوده است که هر دانشجوی پزشکی آن زمان ( ۱۵۰۰ الی ۱۳۹۰ سال پیش ) باید آن را می گذراند نکته جالبی که وجود دارد اینست که پرستارهایی برای بیمارستان های آن زمان پرورش می یافتند می بایست در نواختن چند ساز اصلی تبحر داشته باشند و بر این اساس موسیقی تجویز شده از پزشک را ارائه می کرده اند.
این موسیقی ارائه شده در هنگام زایمان زنان دربار ساسانی از لوازم کار یک پزشک بود از لحاظ پیشینه، موسیقی آرام بخش در ایران باستان با ظهور دین زرتشت آغاز شد. کتاب اوستا و اشعار آهنگین گات ها الهام بخش موسیقی دانان برای تصنیف آوازها و ملودی ها و همچنین تشکیل مراسم و آیین های موسیقایی بوده است. در واقع موسیقی در تاریخ ایران باستان در خدمت تلقینات دینی و اشارات مذهبی بوده است که اکنون در تمرینات تن آرایی انواعی از آن را شاهد هستیم.

موسیقی درمانی (music therapy)
استفاده از موسیقی، به همراه درمان های آرامش بخش یا روان درمانی. طی این درمان، بیمار در پاسخ به موسیقی احساسات سرکوب شدۀ درونی خود را با رقصیدن، فریادزدن، خندیدن، گریه کردن و سایر اشکال نمایان می سازد. این روش را برای درمان معلولان ذهنی یا جسمی به کار می برند. بیماران دچار اختلالات تکلمی یا درخودماندگی ممکن است با اصوات موسیقی احساسات خود را بهتر بیان کنند. موسیقی به بهبود مهارت های حرکتی معلولان جسمی نیز کمک می کند.