موسی سلامه

موسی، سَلامَه (۱۸۸۷ـ۱۹۵۸)
نویسندۀ روشنفکر قبطی مصری. پس از تحصیل در انگلستان، تحقیقی موجز در باب سوسیالیسم نوشت (۱۹۱۲) که حاصل تجربه های شخصی اش از جامعۀ فابیانی، فلسفۀ مور قبول او، است. در ۱۹۲۰ به اتفاق حُسنی العرابی و چند تن دیگر، نخستین حزب سوسیالیست جهان عرب را بنیاد گذاشت، اما بعد به حزب وفد پیوست و پس از سعد زَغلول، رهبر حزب شد. شهرتش در درجۀ اول به خاطر مطالعاتش در سوسیالیسم و فابیانیسم است، حامی جنبش لیبرال در ادبیات عرب بود. شرح حال خود، تربیت سلامه موسی (۱۹۴۷)، را در همین دوره نوشت. از ۱۹۳۰ هفته نامۀ مجلةالمصری را منتشر می کرد و از ۱۹۳۴ تا ۱۹۴۹ سردبیر ماهنامۀ المجلةالجدیده بود. سلامه موسی تجددطلبی سرسخت و اشاعه دهندۀ فرهنگ و علوم غربی در میان اعراب بود. اعتقاد راسخ داشت که ادبیات باید محیط رشد شکوفایی و پیروزی آزادی را خلق کند. منادی صریح اللهجۀ مسایل زنان بود که در بسیاری از آثارش، ازجمله زن بازیچۀ مرد نیست (۱۹۵۵)، نشان داده می شود. تجدید چاپ مکرر آثار او، پس از مرگش، حاکی از دامنۀ نفوذ و تأثیرگذاری وی بر خوانندگان عرب است.