موسوی نجفی کشمیری مهدی

[ویکی نور] جناب سید محمد باقر موسوی کشمیری که از نوادگان مؤلف است در احوال جدّ خود می نویسد:
محقّق بزرگوار آیة الله سید مهدی موسوی صفوی کشمیری فرزند حکیم سید حیدر از نوادگان سید محمد میر شمس الدین عراقی سولغانی اصفهانی است.
وی پس از گذراندن تحصیلات ابتدایی نزد والد خود و سایرین، برای ادامۀ تحصیل به نجف اشرف رفت و در آنجا از اساتید منقول و معقول، که در رأس آنها شیخ انصاری قدس سره بود استفاده کرد و پس از پایان تحصیلات، مجموعۀ التمرینیّة الغرویّة را به نگارش در آورد و بدین گونه بلوغ علمی و اجتهادی خویش را به منصۀ ظهور گذارد و در ردیف علما و مجتهدان عصر درآمد.
بسیار مایل بود برای همیشه مقیم نجف باشد ولی چون اهالی کشمیر مصرّانه از وی خواستند به آنجا مراجعت کند او نیز برای تبلیغ و ارشاد دعوت آنان را پذیرفت. در کشمیر کمر به تبلیغ احکام دین بست و فریضۀ امر به معروف و نهی از منکر را احیا کرد و مردم را در ادای واجبات عبادی و سیاسی و پرداخت حقوق مالی خویش ترغیب کرده با بدعتها و طواغیت زمان به مبارزه برخاست.
از جمله از زحمات فراموش نشدنی وی شدّت اهتمامی بود که برای حفظ شیعه در آن مناطق از خود نشان داد. او با ایجاد جوّی سالم و دمیدن روح الفت بین شیعه و سنّی و ترغیب مسلمانان به وحدت کلمه و مقابله با استعمار و دشمن مشترک خویش، شیعه را از خطر انقراض در آن ناحیه رهایی بخشید، سردمداران استعمار از تحرّک او به وحشت افتادند و تضییقاتی برای وی فراهم آوردند. پادشاه جائر کشمیر«مهاراجه نبیر سنگ دو گره» وی را به محکمه کشاند تا جلوی فعالیتهای تبلیغاتی او را سد کند ولی این سید مجاهد پیوسته با تأییدات الهی از هیچ کوششی در راه نشر اندیشۀ اسلامی دریغ نورزید.