موسوی محمدباقر

[ویکی نور] آیت الله سید محمدباقر موسوی همدانی، در سال 1304ش، در همدان به دنیا آمد. پس از اتمام دروس ابتدایی بنا به توصیه پدر خود که از مدرسان حوزه همدان و از ائمه جماعات آن شهرستان بود، در بازار قنادخانه همدان مشغول به کار شده و شب ها در حجره پدر در مدرسه علمیه آخوند همدانی زندگی می کرد. در همان زمان با راهنمایی پدر مشغول خواندن کتاب «جامع المقدمات» نیز می شود و پس از اتمام «جامع المقدمات» کار را به کلی رها نموده و از سال 1320ش، به صورت جدی به بحث و درس می پردازد.
دروس مقدمات را تا «مغنی» و «معالم» در همدان خواند و در سال 1321ش، به همراه یکی از دوستان به زیارت امام رضا (ع) مشرّف شدند. در بازگشت، به قم آمد و برای ادامه تحصیل در قم ماندگار شد. «مطوّل» و «لمعتین» را خدمت مرحوم شهید مطهری و «مکاسب» را در خدمت مرحوم حاج آقا روح الله کمالوند خرم آبادی گذراند.
بعد از 2 سال تحصیل در قم، در سال 1322ش، برای معالجه برادرش به تهران می رود و در مدت سه سال و نیم اقامت در تهران، از محضر اساتیدی چون شیخ عبدالرزاق قائنی و آیت الله محمدتقی آملی بهره مند می شود. پس از بازگشت مجدد به قم و آشنایی با علامه طباطبایی، در درس تفسیر ایشان شرکت می کند. پس از مدتی از طرف علامه، پیشنهاد ترجمه «المیزان» با ده نفر از فضلای حوزه مطرح می شود. موسوی همدانی، با قبول این پیشنهاد، پس از 16 سال تلاش و زحمت طاقت فرسا موفق به ترجمه کل تفسیر «المیزان» می شود.
از ایشان آثار و تألیفاتی به جا مانده است، از آن جمله:؛
یکی از مهم ترین آثار ایشان ترجمه قرآن مجید است که به صورت افست از ترجمه ای که ایشان بر تفسیر «المیزان» داشته، گرفته شده است.
آیت الله سید محمدباقر همدانی در سال 1379، پس از عمری تلاش و مجاهدت علمی، در سن 75 سالگی دار فانی را وداع گفت و در جوار حضرت معصومه(س) به خاک سپرده شد.