موسوی فندرسکی ابوطالب

[ویکی نور] میرزا ابوطالب فندرسکی ادیبی فقیه از دوره اخیر صفوی می باشد که نواده دختری میرفندرسکی، فیلسوف مشهور(م1050ق) شناخته شده است.
از تاریخ تولد و درگذشت وی اطلاعی نداریم؛ تنها میدانیم که وی در دهه پایانی قرن یازدهم، دوره میانسالی را طی می کرده و شاگرد آقا حسین خوانساری (م 1098ق) و علامه مجلسی (م 1110ق) بوده و از علامه اجازه علمی دریافت نموده است. محتمل است که او دست کم تا اواخر دهه دوم یا اوایل دهه سوم قرن دوازدهم، زنده بوده باشد.
جد مادری او میرفندرسکی معروف است که بارها شرح حال وی در آثار مستقل و مقالات نوشته شده است. پدر وی نیز که از سادات فندرسک بوده، جلال الدین میرزابیک است که درباره او چیزی نمی دانیم؛ اما علی القاعده باید در زمره علما یا به قول ابوطالب، از بزرگان اهل هنر بوده باشد.
از آثار وی جز اندکی بر جای نمانده و عامل اصلی آن اوضاع نابسامان صفویه در سال های پایانی دوره صفوی و همین طور حمله افغان ها به ایران (1134-1142ق) است. میرزا عبدالله افندی که معاصر وی بوده، از برخی آثار وی یاد می کند که از آن جمله است: المنتهی در نحو، حاشیه تفسیر بیضاوی، شرح خلاصة الحساب شیخ بهایی به نام توضیح المطالب، حاشیه اصول کافی، حاشیه شرح لمعه، حاشیه بر حاشیه خفری در الهیات، حاشیه معالم الاصول و...
وی احتمالا در سال 1106یا 1107ق. درگذشته است.
تحفة العالم در اوصاف و اخبار شاه سلطان حسین