موسوی اردبیلی عبدالکریم

[ویکی نور] میرکریم موسوی کریمی، معروف به سید عبدالکریم موسوی اردبیلی از مراجع تقلید، رئیس دیوان عالی کشور (1360-1368) و رئیس دانشگاه مفید قم، در هشتم بهمن 1304 در شهر اردبیل متولد گردید. پدرش میرعبدالرحیم، روحانی بزرگوار و مادرش زنی پارسا بود. وی در دو سالگی مادرش را از دست داد.
تحصیلات خود را در دوران کودکی و در مکتب خانه آغاز کرد و در سال 1319ش، وارد مدرسه علمیه ملا ابراهیم در شهر اردبیل شد. در دورانی که وی وارد مدرسه طلبگی گشت، این مدارس به علت اقدامات رضاشاه رونق چندانی نداشتند؛ مثلاً در همان زمان فقط چهار طلبه در آن مدرسه درس حوزوی می خواندند. بعد از اینکه متفقین خاک ایران را اشغال کردند و رضاشاه برکنار شد، رونق این مدارس بیشتر شد؛ در نتیجه موسوی اردبیلی در همان مدرسه به تدریس مشغول گردید.
وی در سال 1322 برای خواندن درس حوزوی در مراتب بالاتر، وارد شهر قم شد و حدوداً سه سال در این شهر اقامت گزید. وی در قم از محضر بزرگانی چون سید محمدرضا گلپایگانی و سید احمد خوانساری تلمذ نمود.
در 16 آبان 1324 همراه با یکی از همشهریانش که هم زمان در قم طلبه بود، به طرف نجف حرکت کرد و از طریق اروندرود و با قایق به عراق رفت. در نجف وی همراه با هم سفرش به مدرسه «سید» رفت و حدوداً دو سال در نجف اقامت داشت.
بعد از مدتی جو سیاسی عراق به هم ریخت و هم زمان نامه ای نیز حاکی از بیماری پدرش به دست وی رسید. مجموع این رویدادها باعث شد که وی به همراه دو تن دیگر از دوستانش به قم بازگردد. نخست، تصورش بر این بود که دوباره به نجف برای ادامه تحصیل باز خواهد گشت، اما این گونه نشد. وی در قم فعالیت خود را در حوزه علمیه قم ادامه داد و حتی در انتشار مجله ای در قم به نام «مکتب اسلام» نیز سهیم بود.
وی در سال 1339 به علت بیماری و ضعف به توصیه پزشکان مجبور به مراجعت به اردبیل به طور موقتی شد. وی فعالیت هایی در اردبیل انجام داد که به علت نیمه کاره ماندن این فعالیت ها تا سال 1347 در اردبیل ماند تا این کارها به پایان برسند. فعالیت های وی در بازگشت به اردبیل، شامل بازسازی مدارس، تدریس علوم حوزوی و همچنین تصمیم به احداث یک کارخانه بود که با ممانعت شاه روبه رو شد.