موسوعه التفسیر قبل عهد التدوین

دانشنامه اسلامی

[ویکی فقه] موسوعة التفسیر قبل عهد التدوین (کتاب). نوشتاری است که در آن به بررسی وضعیت و کیفیت تفسیر قرآن کریم در زمان پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله وسلّم و زمان صحابه و تابعین آن حضرت می پردازد.
«موسوعة التفسیر قبل عهد التدوین» نوشتاری است که در آن به بررسی وضعیت و کیفیت تفسیر قرآن کریم در زمان پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله وسلّم و زمان صحابه و تابعین آن حضرت؛ یعنی قبل از شروع مسلمانان به تدوین کتب تفسیری، می پردازد. نویسنده یادآور می شود که تفسیر قرآن به قرآن و نیز با احادیث شریف نبوی؛ که خود چیزی جز وحی آسمانی نیست، نقاط مبهم و مجمل آیات شریفه را برای مسلمانان روشن می ساخت، لذا از هیچ گونه تفسیر به رایی در این عصر نمی توان نشانی یافت. اما این وضعیت دیری نپایید، چرا که پس از عصر تابعین شمار زیادی از آثار تفسیری پدید آمد که در بسیاری از آنها غث و سمین به هم آمیخته و اسرائیلیات و احادیث موضوعه و بدعتها داخل گشته بود و چه بسیار کسانی که به نام مفسر به تفسیر آیات قرآن کریم اقدام نمودند و حال آنکه حتی توان درک و فهم قطعه ای از نثر یا شعر ادبی را نداشتند. اینان با فاصله گرفتن از سنت شریف نبوی و با الهام از سخنان حکما و فلاسفه و غیره به تفسیر قرآن دست یازیدند و بس به بیراهه رفتند. با توجه به آنچه بیان شد نویسنده در این موسوعه درصدد آن است که با معرفی روایات تفسیری منقول از پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله وسلّم که توسط صحابه و تابعین به ما رسیده است، ضابطه و قاعده ای کلی در تفسیر قرآن کریم ارائه دهد که از شائبه اسرائیلیات و احادیث جعلی و بدعت ها مصون و محفوظ باشد. نویسنده یادآور می شود که ورود اسرائیلیات و احادیث جعلی در کتب مدونه تفسیر اثری بس مخرب در پراکنده ساختن امت اسلامی و تقسیم آنها به احزاب و فرقه ها و نیز به هم ریختگی فرهنگ غنی اسلام داشته است. در این کتاب نگارنده ابتدا به بیان تفاوت تفسیر و تاویل پرداخته، سپس دلیل بازگشت به تفسیر عهد پیامبر صلی الله علیه و آله وسلّم را یادآور می شود. پس از آن به این سؤال که آیا پیامبر صلی الله علیه و آله وسلّم تمام قرآن را تفسیر نموده اند یا نه پاسخ می گوید و در ادامه وضعیت تفسیر در عهد صحابه و تابعین را مورد بررسی قرار می دهد. ساختار کتاب کتاب دارای سه بخش اصلی است:

[ویکی نور] موسوعة التفسیر قبل عهد التدوین نوشتاری است که در آن به بررسی وضعیت و کیفیت تفسیر قرآن کریم در زمان پیامبر اکرم(ص) و زمان صحابه و تابعین آن حضرت؛یعنی قبل از شروع مسلمانان به تدوین کتب تفسیری می پردازد.نویسنده یادآور می شود که تفسیر قرآن به قرآن و نیز با احادیث شریف نبوی؛که خود چیزی جز وحی آسمانی نیست، نقاط مبهم و مجمل آیات شریفه را برای مسلمانان روشن می ساخت، لذا از هیچ گونه تفسیر به رأیی در این عصر نمی توان نشانی یافت.اما این وضعیت دیری نپایید،چراکه پس از عصر تابعین شمار زیادی از آثار تفسیری پدید آمد که در بسیاری از آنها غثّ و سمین به هم آمیخته و اسرائیلیات و احادیث موضوعه و بدعتها داخل گشته بود و چه بسیار کسانی که به نام مفسر به تفسیر آیات قرآن کریم اقدام نمودند و حال آنکه حتی توان درک و فهم قطعه ای از نثر یا شعر ادبی را نداشتند.اینان با فاصله گرفتن از سنت شریف نبوی و با الهام از سخنان حکما و فلاسفه و غیره به تفسیر قرآن دست یازیدند و بس به بیراهه رفتند.با توجه به آنچه بیان شد نویسنده در این موسوعه درصدد آن است که با معرفی روایات تفسیری منقول از پیامبر اکرم(ص)که توسط صحابه و تابعین به ما رسیده است، ضابطه و قاعده ای کلی در تفسیر قرآن کریم ارائه دهد که از شائبۀ اسرائیلیات و احادیث جعلی و بدعت ها مصون و محفوظ باشد.نویسنده یادآور می شود که ورود اسرائیلیات و احادیث جعلی در کتب مدوّنۀ تفسیر اثری بس مخرّب در پراکنده ساختن امت اسلامی و تقسیم آنها به احزاب و فرقه ها و نیز به هم ریختگی فرهنگ غنی اسلام داشته است.
در این کتاب نگارنده ابتدا به بیان تفاوت تفسیر و تأویل پرداخته، سپس دلیل بازگشت به تفسیر عهد پیامبر(ص)را یادآور می شود.پس از آن به این سؤال که آیا پیامبر(ص)تمام قرآن را تفسیر نموده اند یا نه پاسخ می گوید و در ادامه وضعیت تفسیر در عهد صحابه و تابعین را مورد بررسی قرار می دهد.
کتاب دارای سه بخش اصلی است:
القسم الاول: «تفسیر القرآن الکریم فی العهد النبوی».این بخش مشتمل بر سه باب با عناوین ذیل می باشد:الباب الاول: «مع القرآن الکریم» دارای یک مقدمه و سه فصل زیر است:
الفصل الاول:الفرق بین التفسیر و التأویل.الفصل الثانی:لماذا العودة الی العهد الاول؟

[ویکی فقه] موسوعه التفسیر قبل عهد التدوین (کتاب). نوشتاری است که در آن به بررسی وضعیت و کیفیت تفسیر قرآن کریم در زمان پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله وسلّم و زمان صحابه و تابعین آن حضرت می پردازد.
«موسوعة التفسیر قبل عهد التدوین» نوشتاری است که در آن به بررسی وضعیت و کیفیت تفسیر قرآن کریم در زمان پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله وسلّم و زمان صحابه و تابعین آن حضرت؛ یعنی قبل از شروع مسلمانان به تدوین کتب تفسیری، می پردازد. نویسنده یادآور می شود که تفسیر قرآن به قرآن و نیز با احادیث شریف نبوی؛ که خود چیزی جز وحی آسمانی نیست، نقاط مبهم و مجمل آیات شریفه را برای مسلمانان روشن می ساخت، لذا از هیچ گونه تفسیر به رایی در این عصر نمی توان نشانی یافت. اما این وضعیت دیری نپایید، چرا که پس از عصر تابعین شمار زیادی از آثار تفسیری پدید آمد که در بسیاری از آنها غث و سمین به هم آمیخته و اسرائیلیات و احادیث موضوعه و بدعتها داخل گشته بود و چه بسیار کسانی که به نام مفسر به تفسیر آیات قرآن کریم اقدام نمودند و حال آنکه حتی توان درک و فهم قطعه ای از نثر یا شعر ادبی را نداشتند. اینان با فاصله گرفتن از سنت شریف نبوی و با الهام از سخنان حکما و فلاسفه و غیره به تفسیر قرآن دست یازیدند و بس به بیراهه رفتند. با توجه به آنچه بیان شد نویسنده در این موسوعه درصدد آن است که با معرفی روایات تفسیری منقول از پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله وسلّم که توسط صحابه و تابعین به ما رسیده است، ضابطه و قاعده ای کلی در تفسیر قرآن کریم ارائه دهد که از شائبه اسرائیلیات و احادیث جعلی و بدعت ها مصون و محفوظ باشد. نویسنده یادآور می شود که ورود اسرائیلیات و احادیث جعلی در کتب مدونه تفسیر اثری بس مخرب در پراکنده ساختن امت اسلامی و تقسیم آنها به احزاب و فرقه ها و نیز به هم ریختگی فرهنگ غنی اسلام داشته است. در این کتاب نگارنده ابتدا به بیان تفاوت تفسیر و تاویل پرداخته، سپس دلیل بازگشت به تفسیر عهد پیامبر صلی الله علیه و آله وسلّم را یادآور می شود. پس از آن به این سؤال که آیا پیامبر صلی الله علیه و آله وسلّم تمام قرآن را تفسیر نموده اند یا نه پاسخ می گوید و در ادامه وضعیت تفسیر در عهد صحابه و تابعین را مورد بررسی قرار می دهد.
ساختار کتاب
کتاب دارای سه بخش اصلی است:
← القسم الاول
نسخه حاضر در برنامه به قلم دکتر محمد عمر الحاجی و به زبان عربی نگاشته شده و در قطع وزیری با جلد گالینگور در ۳۳۲ صفحه برای نخستین بار در سال ۱۴۲۷ ه/ ۲۰۰۷ م از سوی «دار المکتبی للطباعة و النشر و التوزیع» دمشق، منتشر شده است.

پیشنهاد کاربران

بپرس