مؤسسه جنسیت شناسی ( به آلمانی: Institut für Sexualwissenschaft ) یک موسسه پژوهشی خصوصی اولیهٔ در راستای جنسیت شناسی در آلمان از سال ۱۹۱۹ تا ۱۹۳۳ بود. این موسسه یک بنیاد غیرانتفاعی بود که در تیرگارتنِ برلین واقع شده بود. این مؤسسه، نخستین بنیاد پژوهشیِ جنسیت شناسی در جهان بود.
... [مشاهده متن کامل]
این موسسه توسط مگنس هیرشفلد اداره می شد که از سال ۱۸۹۷ «کمیته علمی - بشردوستانه» ای بر اساس زمینه های مترقی و منطقی برای حقوق و مدارا دگرباشان جنسی را اداره می کرد. کمیته، مجله ای در طولانی مدت منتشر کرد. هیرشفلد یک کتابخانه منحصربه فرد در مؤسسه پیرامون جنسیت، عشق همجنس گرایان و اروتیسم فراهم آورد.
این مؤسسه پیشگام پژوهش و درمان برای موضوعات مختلف در رابطه با جنسیت و تمایلات جنسی، از جمله موضوعات همجنس گرایی، تراجنسیتی و بین جنسی بود. افزون بر این، خدمات گوناگون دیگری را به عموم مردم ارائه کرد: این خدمات شامل درمان اعتیاد به الکل، معاینات زنان، مشاوره زناشویی و جنسی، درمان بیماری های مقاربتی و دسترسی به درمان های پیشگیری از بارداری بود. موارد بسیاری از این موضوعات را هم به متخصصان بهداشت و هم به افراد غیرمتخصص آموزاند.
کتاب سوزان نازی ها در برلین، شامل بایگانی این مؤسسه هم شد. پس از اینکه نازی ها کنترل آلمان را در دهه ۱۹۳۰ به دست گرفتند، مؤسسه و کتابخانه های آن به عنوان بخشی از برنامه سانسور دولت نازی توسط تیپ های جوانان که کتاب ها و اسناد آن را در خیابان سوزانده بودند، ویران شدند.
این توسط مگنوس هیرشفلد و همکارانش آرتور کرونفلد، روان درمان گر مشهور و بعدها استاد دانشگاه Charité و فردریش ورتهایمِ متخصص پوست، بنیان نهاده شد. موسسه در ششم ژوئیه ۱۹۱۹ باز شد.
این موسسه از آموزش جنسی، پیشگیری از بارداری، درمان بیماری های مقاربتی و آزادیِ زنان حمایت می کرد. شعارِ شخصی و کمیته ایِ هیرشفلد «رسیدن به عدالت با علم» بود. این شعار را بر سردرِ ساختمانِ موسسه هم نوشته بودند.
... [مشاهده متن کامل]
این موسسه توسط مگنس هیرشفلد اداره می شد که از سال ۱۸۹۷ «کمیته علمی - بشردوستانه» ای بر اساس زمینه های مترقی و منطقی برای حقوق و مدارا دگرباشان جنسی را اداره می کرد. کمیته، مجله ای در طولانی مدت منتشر کرد. هیرشفلد یک کتابخانه منحصربه فرد در مؤسسه پیرامون جنسیت، عشق همجنس گرایان و اروتیسم فراهم آورد.
این مؤسسه پیشگام پژوهش و درمان برای موضوعات مختلف در رابطه با جنسیت و تمایلات جنسی، از جمله موضوعات همجنس گرایی، تراجنسیتی و بین جنسی بود. افزون بر این، خدمات گوناگون دیگری را به عموم مردم ارائه کرد: این خدمات شامل درمان اعتیاد به الکل، معاینات زنان، مشاوره زناشویی و جنسی، درمان بیماری های مقاربتی و دسترسی به درمان های پیشگیری از بارداری بود. موارد بسیاری از این موضوعات را هم به متخصصان بهداشت و هم به افراد غیرمتخصص آموزاند.
کتاب سوزان نازی ها در برلین، شامل بایگانی این مؤسسه هم شد. پس از اینکه نازی ها کنترل آلمان را در دهه ۱۹۳۰ به دست گرفتند، مؤسسه و کتابخانه های آن به عنوان بخشی از برنامه سانسور دولت نازی توسط تیپ های جوانان که کتاب ها و اسناد آن را در خیابان سوزانده بودند، ویران شدند.
این توسط مگنوس هیرشفلد و همکارانش آرتور کرونفلد، روان درمان گر مشهور و بعدها استاد دانشگاه Charité و فردریش ورتهایمِ متخصص پوست، بنیان نهاده شد. موسسه در ششم ژوئیه ۱۹۱۹ باز شد.
این موسسه از آموزش جنسی، پیشگیری از بارداری، درمان بیماری های مقاربتی و آزادیِ زنان حمایت می کرد. شعارِ شخصی و کمیته ایِ هیرشفلد «رسیدن به عدالت با علم» بود. این شعار را بر سردرِ ساختمانِ موسسه هم نوشته بودند.
