موساکا از غذاهایی است که با بادنجان یا سیب زمینی درست می شود. اغلب دارای گوشت چرخ کرده و از غذاهای کشورهای امپراتوری سابق عثمانی و دارای تنوع منطقه ای و محلی فراوانی است.
در ترکیه آن را تفت داده و به سبک کاسرول سرو کرده و به صورت گرم یا دمای اتاق مصرف می کنند. نوعی از آن در جهان عرب سرد خورده می شود. در بالکان به صورت لایه لایه تهیه شده و به صورت گرم سرو می شود. در بیشتر انواع آن روی آن لایه ای ضخیم از سس متشکل از شیر و تخم مرغ ( کاستارد ) یا آرد ( سس بشامل ) می ریزند.
... [مشاهده متن کامل]
نام انگلیسی موساکا از کلمهٔ یونانی Μουσακάς، گرفته شده که از نام این خوراک در زبان عربی که مسقعة ( به معنی خنک ) خوانده می شود گرفته شده است. در ترکیه بدان musakka می گویند.
در بیشتر دستورالعمل ها اجزای تشکیل دهندهٔ اصلی بادنجان سرخ کرده، گوجه فرنگی و معمولاً گوشت چرخ کرده است. به هرحال نوع یونانی آن شامل لایه هایی از گوشت و بادنجان پخته است که بر روی آن سس بشامل ریخته شده است. نوع جدید یونانی آن احتمالاً توسط آشپز نیکولاس تلمنتس در دههٔ ۱۹۲۰ فرمول بندی شده است. آن موساکا سه لایه داشت که پیش از مخلوط شدن با هم برای پخت نهایی به طور جداگانه پخته می شدند. لایهٔ پایین بادنجان های خرد شده و سرخ شده در روغن زیتون بودند، لایهٔ وسطی گوشت چرخ کردهٔ بره که به آرامی پخته شده است با گوجه فرنگی خرد یا پوره شده، پیاز، سیر و ادویه ( دارچین، فلفل فرنگی، و فلفل سیاه ) و لایهٔ بالایی سس بشامل یا کاستارد خوشمزه بودند. سپس آن را در در ظرفی قرار داده و آن را تا زمانی که لایه بالایی قهوه ای رنگ شود می پزند. موساکا معمولاً گرم، نه خیلی داغ سرو می شود، موساکای چهارگوش تمایل به غلتیدن دارد و بنابراین قبل از سرو باید آن را مدتی بی حرکت گذاشت تا سفت شده و حالت بگیرد. گرم گردن دوبارهٔ آن این مشکل را ایجاد نمی کند.
این دستورالعمل اساسی نسخه های دیگری هم دارد، گاهی روی آن سس نمی ریزند و گاهی هم از سبزیجات دیگری استفاده می شود. در این نسخه ها ممکن است به جای تکه های بادنجان از تکه های سرخ کرده کدو سبز، تکه های کمی سرخ کردهٔ سیب زمینی یا قارچ سرخ کرده استفاده کرد. نسخه ای از این دستورالعمل ویژهٔ وگانیسم هم در کتاب آشپزی یونانی نوشته شده توسط تلمنتس وجود دارد، که در آن گوشت یا محصولات لبنی به کار نمی رود و فقط از سبزیجات ( به جای گوشت چرخ کرده از بادمجان ) سس گوجه فرنگی و خرده های نان استفاده می شود.
در ترکیه آن را تفت داده و به سبک کاسرول سرو کرده و به صورت گرم یا دمای اتاق مصرف می کنند. نوعی از آن در جهان عرب سرد خورده می شود. در بالکان به صورت لایه لایه تهیه شده و به صورت گرم سرو می شود. در بیشتر انواع آن روی آن لایه ای ضخیم از سس متشکل از شیر و تخم مرغ ( کاستارد ) یا آرد ( سس بشامل ) می ریزند.
... [مشاهده متن کامل]
نام انگلیسی موساکا از کلمهٔ یونانی Μουσακάς، گرفته شده که از نام این خوراک در زبان عربی که مسقعة ( به معنی خنک ) خوانده می شود گرفته شده است. در ترکیه بدان musakka می گویند.
در بیشتر دستورالعمل ها اجزای تشکیل دهندهٔ اصلی بادنجان سرخ کرده، گوجه فرنگی و معمولاً گوشت چرخ کرده است. به هرحال نوع یونانی آن شامل لایه هایی از گوشت و بادنجان پخته است که بر روی آن سس بشامل ریخته شده است. نوع جدید یونانی آن احتمالاً توسط آشپز نیکولاس تلمنتس در دههٔ ۱۹۲۰ فرمول بندی شده است. آن موساکا سه لایه داشت که پیش از مخلوط شدن با هم برای پخت نهایی به طور جداگانه پخته می شدند. لایهٔ پایین بادنجان های خرد شده و سرخ شده در روغن زیتون بودند، لایهٔ وسطی گوشت چرخ کردهٔ بره که به آرامی پخته شده است با گوجه فرنگی خرد یا پوره شده، پیاز، سیر و ادویه ( دارچین، فلفل فرنگی، و فلفل سیاه ) و لایهٔ بالایی سس بشامل یا کاستارد خوشمزه بودند. سپس آن را در در ظرفی قرار داده و آن را تا زمانی که لایه بالایی قهوه ای رنگ شود می پزند. موساکا معمولاً گرم، نه خیلی داغ سرو می شود، موساکای چهارگوش تمایل به غلتیدن دارد و بنابراین قبل از سرو باید آن را مدتی بی حرکت گذاشت تا سفت شده و حالت بگیرد. گرم گردن دوبارهٔ آن این مشکل را ایجاد نمی کند.
این دستورالعمل اساسی نسخه های دیگری هم دارد، گاهی روی آن سس نمی ریزند و گاهی هم از سبزیجات دیگری استفاده می شود. در این نسخه ها ممکن است به جای تکه های بادنجان از تکه های سرخ کرده کدو سبز، تکه های کمی سرخ کردهٔ سیب زمینی یا قارچ سرخ کرده استفاده کرد. نسخه ای از این دستورالعمل ویژهٔ وگانیسم هم در کتاب آشپزی یونانی نوشته شده توسط تلمنتس وجود دارد، که در آن گوشت یا محصولات لبنی به کار نمی رود و فقط از سبزیجات ( به جای گوشت چرخ کرده از بادمجان ) سس گوجه فرنگی و خرده های نان استفاده می شود.
