موزول

لغت نامه دهخدا

موزول. [ م ُ زُ ] ( اِخ ) موزولوس. پادشاه کاریه در عهد اردشیر دوم و سوم که تابع و باجگزار دولت ایران بود و در عهد اردشیر سوم ( سال 353 ق. م. ) درگذشت. رجوع به ایران باستان ج 2 ص 1285 و موزولوس شود.

پیشنهاد کاربران

موزول یا ماسول شهریار و ساتراپی ایرانی بر هالیکارناس از شهرهای یونانی نشین آسیای صغیر ( آناتولی ) بود که در زمان هخامنشیان به همراه همسر زیبای خود، آرتمیس ( دوم ) در آنجا زندگی می نمود.
پس از مدتها، موزول از دنیا رفت و همسرش که او هم ایرانی بود به جای وی به حکومت رسید . آرتمیس برای شوهرش آرامگاه بسیار بزرگ و با شکوهی بنا کرد که یکی از عجایب هفتگانه دنیای باستان محسوب می شود؛این مقبره در دنیای قدیم آنچنان مشهور و معروف بود که بعدها اروپاییان، هر گاه می خواستند بگویند که یک آرامگاه باشکوه و بزرگ ساخته شده؛می گفتند یک موزوله ساخته شده است. در ادبیات و واژه نامه های همه کشورهای اروپایی، واژه موزوله، به چم ( معنی ) آرامگاه باشکوه است.
...
[مشاهده متن کامل]

این آرامگاه بین سالهای ۳۵۳ تا ۳۵۰ پیش از میلاد در دوره پادشاهی اردشیر سوم هخامنشی ساخته شد. جای ساخت آن، شهر هالیکارناس ( بودروم امروزی در ترکیه ) است .
آرتمیس هم پس از مرگ، در همین مقبره دفن شد. دو معمار ماهر و برجسته که توسط آرتمیس انتخاب شده بودند، طراحی و ساخت آن را بر عهده گرفتند، این دو معمار، ساتیروس و پیتیس نام داشتند.

بپرس