موزه فروش

لغت نامه دهخدا

موزه فروش. [ زَ / زِف ُ ] ( نف مرکب ) موزه فروشنده. خفاف. کفاش. چکمه فروش.چکمه ساز. کفش فروش. ( از یادداشت مؤلف ) :
هنرباید از مرد موزه فروش
سپارد بدو چشم بینا و گوش.
فردوسی.
یکی آرزو کرد موزه فروش
اگر شاه دارد به گفتار گوش.
فردوسی.
یکی کفشگر بود و موزه فروش
به گفتار او پهن بگشادگوش.
فردوسی.

فرهنگ فارسی

موزه فروشنده . کفاش .

پیشنهاد کاربران

بپرس