مورینگا

مورینگا نامی مشترک بر تیره مورینگاسه جهت نام بردن آنها گفته می شود. این تیره شامل سیزده گونه است.
توجه شود که با موریندا اشتباه گرفته نشود.
گز روغن به دسته ای از تیره مورینگاسه گفته می شود که بذرهای آنها دارای روغن فراوان هستند و در صنایع دارویی و بهداشتی مصارف گوناگون دارد. آنچه که در ایران به نام گز روغنی یا گاز رخ نما برده می شود درخت مورینگا پرگرینا می باشد.
سیزده گونه این تیره در زیر عنوان شده است:
• Moringa arborea Verdc
• Moringa borziana Mattei
• Moringa concanensis
• Moringa drouhardii Jum
• Moringa hildebrandtii Engl
• Moringa longituba Engl
• Moringa oleifera Lam
• Moringa ovalifolia Dinter & Berger
• Moringa peregrina ( Forssk. ) Fiori
• Moringa pygmaea Verdc
• Moringa rivae Chiov
• Moringa ruspoliana Engl
• Moringa stenopetala ( Baker f. ) Cufod.
معروفترین گونه مورینگاسه رو می توان مورینگا اولیفیرا[ ۱] ( Moringa oleifera ) نام برد.
مورینگا بومی بخش هایی از آفریقا و آسیا و برگرفته از کلمه مورانگای است. تیره مورینگاسه در آب و هوای گرمسیری و نیمه گرمسیری رشد کرده و در اندازه های مختلف از گیاهان کوچک تا درختان عظیم وجود دارند.
بیشترین گونه کشت شده از این تیره درخت مورینگا اولیفیرا بومی شمال هندوستان بوده و به درخت معجزه نیز معروف است.
نوع مورینگا استنپوتلا ( Moringa stenopetala ) نیز بومی آفریقا بوده و در بسیاری از نقاط این قاره کشت می شود.
گونه های مورینگا در بسیاری از محیط ها رشد سریعی دارند.
توجه شود که گز روغنی نام فارسی نمونه مورینگا پرگرینا ( Moringa peregrina ) است که در مناطقی از سیستان و بلوچستان و هرمزگان کشت می شود.