موریس دوورژه ( به انگلیسی: Maurice Duverger ) ( زادهٔ ۵ ژوئن ۱۹۱۷ - درگذشته ۱۶ دسامبر ۲۰۱۴ ) حقوقدان، جامعه شناس، دانشمند سیاسی و سیاستمدار فرانسوی متولد آنگولم، شارنت، فرانسه.
با شروع کار خود به عنوان حقوقدان در دانشگاه بوردو، بیش از پیش درگیر علوم سیاسی شد و در سال ۱۹۴۸ یکی از اولین دانشکده های علوم سیاسی را در بوردو فرانسه تأسیس کرد. او که استاد برجسته دانشگاه سوربن و عضو بنیاد ملی علوم سیاسی ( FNSP ) است، کتابها و مقالات بسیاری در روزنامه هایی مانند ال پائیس، لا رپوبلیکا، کوریره دلا سرا و به ویژه لوموند منتشر کرده است.
... [مشاهده متن کامل]
تکامل نظام های سیاسی و نهادهایی را مطالعه کرد که در کشورهای مختلف فعالیت می کنند و ترجیح روشهای تجربی پژوهش را بیشتر از استدلال فلسفی نشان داد.
او نظریه ای را مطرح کرد که به قانون دوورژه مشهور شد و ارتباط بین اولین و آخرین نظام انتخاباتی و تشکیل یک نظام دوحزبی را مشخص می کند. وی ضمن تحلیل نظام سیاسی فرانسه، واژه نظام نیمه ریاستی را به کار برد.
او که از طرفداران سرسخت کمونیست و اتحاد جماهیر شوروی بود، پس از سخنرانی فوریه ۱۹۵۶ نیکیتا خروشچف، رهبر شوروی نوشت که استالین از اکثریت مستبدانی که پیش از او بودند بهتر و بدتر نبود و افزود که حزب کمونیست اتحاد جماهیر شوروی یک موجود زنده است که سلولهای آن به طور مداوم جوان می شدند و ترس از پاکسازی ها باعث می شد که مبارزان در لبه پرتگاه بمانند و غیرت خود را دائماً زنده کنند. از سال ۱۹۸۹ تا ۱۹۹۴، او عضو حزب کمونیست ایتالیا، بعداً حزب دموکرات چپ، در پارلمان اروپا بود.
در سال ۱۹۸۱ او به عنوان عضو آکادمی علوم و هنر صربستان انتخاب شد. در ۹۷ سالگی در ۱۶ دسامبر ۲۰۱۴ درگذشت.
موریس دوورژه از ۲۰ سالگی یکی از اعضای فاشیست حزب مردمی فرانسه، دریوت بود. در سال ۱۹۴۲ تحصیلاتش را در دپارتمان حقوق بوردو به پایان رساند، پیش از آنکه در ۱۹۴۲ در پوآتیه در رشته حقوق و در سال ۱۹۴۳ در بوردو ( جایی که او در ۱۹۴۸ در آنجا بود ) تحصیل کند. او همچنین در موسسه مطالعات شرکتی و اجتماعی ویشی فرانسه تدریس می کرد.
وی در اولین نشریه خود با عنوان "قوانین اساسی فرانسه" ( ۱۹۴۴ ) توضیح داد که قانون اساسی فرانسه در سال ۱۹۴۰ "یک دولت عملا" ایجاد کرد. با این حال، در اواخر جنگ، دوورژه به مقاومت نزدیک شد و در رهایی مشروعیت دولت جدید فرانسه را تجزیه و تحلیل کرد و خود را وقف نظریه های اجتماعی - علمی کرد.
با شروع کار خود به عنوان حقوقدان در دانشگاه بوردو، بیش از پیش درگیر علوم سیاسی شد و در سال ۱۹۴۸ یکی از اولین دانشکده های علوم سیاسی را در بوردو فرانسه تأسیس کرد. او که استاد برجسته دانشگاه سوربن و عضو بنیاد ملی علوم سیاسی ( FNSP ) است، کتابها و مقالات بسیاری در روزنامه هایی مانند ال پائیس، لا رپوبلیکا، کوریره دلا سرا و به ویژه لوموند منتشر کرده است.
... [مشاهده متن کامل]
تکامل نظام های سیاسی و نهادهایی را مطالعه کرد که در کشورهای مختلف فعالیت می کنند و ترجیح روشهای تجربی پژوهش را بیشتر از استدلال فلسفی نشان داد.
او نظریه ای را مطرح کرد که به قانون دوورژه مشهور شد و ارتباط بین اولین و آخرین نظام انتخاباتی و تشکیل یک نظام دوحزبی را مشخص می کند. وی ضمن تحلیل نظام سیاسی فرانسه، واژه نظام نیمه ریاستی را به کار برد.
او که از طرفداران سرسخت کمونیست و اتحاد جماهیر شوروی بود، پس از سخنرانی فوریه ۱۹۵۶ نیکیتا خروشچف، رهبر شوروی نوشت که استالین از اکثریت مستبدانی که پیش از او بودند بهتر و بدتر نبود و افزود که حزب کمونیست اتحاد جماهیر شوروی یک موجود زنده است که سلولهای آن به طور مداوم جوان می شدند و ترس از پاکسازی ها باعث می شد که مبارزان در لبه پرتگاه بمانند و غیرت خود را دائماً زنده کنند. از سال ۱۹۸۹ تا ۱۹۹۴، او عضو حزب کمونیست ایتالیا، بعداً حزب دموکرات چپ، در پارلمان اروپا بود.
در سال ۱۹۸۱ او به عنوان عضو آکادمی علوم و هنر صربستان انتخاب شد. در ۹۷ سالگی در ۱۶ دسامبر ۲۰۱۴ درگذشت.
موریس دوورژه از ۲۰ سالگی یکی از اعضای فاشیست حزب مردمی فرانسه، دریوت بود. در سال ۱۹۴۲ تحصیلاتش را در دپارتمان حقوق بوردو به پایان رساند، پیش از آنکه در ۱۹۴۲ در پوآتیه در رشته حقوق و در سال ۱۹۴۳ در بوردو ( جایی که او در ۱۹۴۸ در آنجا بود ) تحصیل کند. او همچنین در موسسه مطالعات شرکتی و اجتماعی ویشی فرانسه تدریس می کرد.
وی در اولین نشریه خود با عنوان "قوانین اساسی فرانسه" ( ۱۹۴۴ ) توضیح داد که قانون اساسی فرانسه در سال ۱۹۴۰ "یک دولت عملا" ایجاد کرد. با این حال، در اواخر جنگ، دوورژه به مقاومت نزدیک شد و در رهایی مشروعیت دولت جدید فرانسه را تجزیه و تحلیل کرد و خود را وقف نظریه های اجتماعی - علمی کرد.
