موری آرینوری ( به ژاپنی: 森 有礼 Mori Arinori ) ; ۲۳ اوت ۱۸۴۷ – ۱۲ فوریهٔ ۱۸۸۹ ) دیپلمات، وزیر، آموزگار در دوره میجی اهل ژاپن بود. موری بنیانگذار نظام آموزشی نوین در ژاپن بود.
موری در قلمرو ساتسوما ( استان کاگوشیما کنونی ) در یک خانواده سامورایی متولد شد و در مدرسه «کایزنجو» ( Kaisenjo ) تحصیل کرد؛ مدرسه ای که برای یادگیری جهان غرب توسط قلمرو ساتسوما دایر شده بود.
... [مشاهده متن کامل]
موری در سال ۱۸۶۵ به عنوان دانشجو به کالج دانشگاهی لندن در بریتانیا فرستاده شد و در آنجا به مطالعه فنون غربی در ریاضیات، فیزیک و نقشه برداری دریایی پرداخت.
به دنبال شروع اصلاحات میجی، موری در ژوئن ۱۸۶۸ به ژاپن بازگشت و تعدادی از مناصب دولتی را در حکومت تازه تأسیس میجی به عهده گرفت. او در ۲۲ سالگی به عنوان قاضی امور خارجه منصوب شد که یک سمت عالی رتبه بود. حقوق ماهیانه موری ۲۰۰ ین بود اما او و «سامه شیما نائونوبو» ( Sameshima Naonobu ) مبلغ ۳۰ ین را کافی می دانستند و در ۱۰ سپتامبر دادخواستی مبنی بر کاهش حقوقشان ارائه کردند.
از سال ۱۸۷۱ تا ۱۸۷۳ موری به عنوان اولین سفیر ژاپن در ایالات متحده آمریکا خدمت می کرد. او در طول اقامت خود در ایالات متحده، به روش های آموزشی و نهادهای اجتماعی در غرب علاقه زیادی پیدا کرد.
موری در هنگام بازگشت به ژاپن، به همراه «فوکوزاوا یوکیچی»، «نیشی آمانه» و تعداد دیگری از روشنفکران وقت ژاپن، «مِ ایروکوشا» ( Meirokusha ) ، اولین انجمن روشنفکری نوین ژاپنی را تشکیل داد.
موری پس از آن به ترتیب در عناوین زیر مشغول به کار شد: سفیر در سلسله چینگ، معاون ارشد وزیر امور خارجه، سفیر در بریتانیا، عضو «سانجیین» یا شورای مشورتی قانونگذاری ( Sanjiin ) و وزیر آموزش.
موری در سال ۱۸۷۹ سفیر بریتانیا شد. او تلاش کرد که معاهده نابرابر بین ژاپن و بریتانیا را ( که در حکومت سابق ایجاد شده بود ) لغو کند که موفق به انجام اینکار نشد.
موری در سال ۱۸۷۵، «شوهو کوشوجو» ( Shoho Koshujo ) را تأسیس کرد ( دانشگاه هیتوسوباشی کنونی ) که اولین دانشکده بازرگانی در ژاپن بود.
موری از سال ۱۸۸۶ تا ۱۸۸۹ وزیر آموزش ژاپن بود. او در اولین کابینه حکومت توسط نخست وزیر «ایتو هیروبومی» ( Itō Hirobumi ) به عنوان وزیر آموزش منصوب شد و در دومین کابینه کشور تحت نخست وزیری «کورودا کیوتاکا» ( Kuroda Kiyotaka ) نیز در همین مقام مشغول به کار بود.
موری در قلمرو ساتسوما ( استان کاگوشیما کنونی ) در یک خانواده سامورایی متولد شد و در مدرسه «کایزنجو» ( Kaisenjo ) تحصیل کرد؛ مدرسه ای که برای یادگیری جهان غرب توسط قلمرو ساتسوما دایر شده بود.
... [مشاهده متن کامل]
موری در سال ۱۸۶۵ به عنوان دانشجو به کالج دانشگاهی لندن در بریتانیا فرستاده شد و در آنجا به مطالعه فنون غربی در ریاضیات، فیزیک و نقشه برداری دریایی پرداخت.
به دنبال شروع اصلاحات میجی، موری در ژوئن ۱۸۶۸ به ژاپن بازگشت و تعدادی از مناصب دولتی را در حکومت تازه تأسیس میجی به عهده گرفت. او در ۲۲ سالگی به عنوان قاضی امور خارجه منصوب شد که یک سمت عالی رتبه بود. حقوق ماهیانه موری ۲۰۰ ین بود اما او و «سامه شیما نائونوبو» ( Sameshima Naonobu ) مبلغ ۳۰ ین را کافی می دانستند و در ۱۰ سپتامبر دادخواستی مبنی بر کاهش حقوقشان ارائه کردند.
از سال ۱۸۷۱ تا ۱۸۷۳ موری به عنوان اولین سفیر ژاپن در ایالات متحده آمریکا خدمت می کرد. او در طول اقامت خود در ایالات متحده، به روش های آموزشی و نهادهای اجتماعی در غرب علاقه زیادی پیدا کرد.
موری در هنگام بازگشت به ژاپن، به همراه «فوکوزاوا یوکیچی»، «نیشی آمانه» و تعداد دیگری از روشنفکران وقت ژاپن، «مِ ایروکوشا» ( Meirokusha ) ، اولین انجمن روشنفکری نوین ژاپنی را تشکیل داد.
موری پس از آن به ترتیب در عناوین زیر مشغول به کار شد: سفیر در سلسله چینگ، معاون ارشد وزیر امور خارجه، سفیر در بریتانیا، عضو «سانجیین» یا شورای مشورتی قانونگذاری ( Sanjiin ) و وزیر آموزش.
موری در سال ۱۸۷۹ سفیر بریتانیا شد. او تلاش کرد که معاهده نابرابر بین ژاپن و بریتانیا را ( که در حکومت سابق ایجاد شده بود ) لغو کند که موفق به انجام اینکار نشد.
موری در سال ۱۸۷۵، «شوهو کوشوجو» ( Shoho Koshujo ) را تأسیس کرد ( دانشگاه هیتوسوباشی کنونی ) که اولین دانشکده بازرگانی در ژاپن بود.
موری از سال ۱۸۸۶ تا ۱۸۸۹ وزیر آموزش ژاپن بود. او در اولین کابینه حکومت توسط نخست وزیر «ایتو هیروبومی» ( Itō Hirobumi ) به عنوان وزیر آموزش منصوب شد و در دومین کابینه کشور تحت نخست وزیری «کورودا کیوتاکا» ( Kuroda Kiyotaka ) نیز در همین مقام مشغول به کار بود.
