مورچل

لغت نامه دهخدا

مورچل. [ چ َ ] ( اِ )مورچال. ( ناظم الاطباء ) ( غیاث ) ( آنندراج ). گودالی که در محاصره قلعه در گرداگرد آن کنند. سنگر. ( یادداشت مؤلف ) : طرفین به ساختن مورچل که عبارت از سنگر است پرداخته. ( مجمل التواریخ گلستانه ). بنای محاصره را گذاشتند و به... پیش بردن مطریس و مورچل مشغول شدند. ( تاریخ کرمان ). و رجوع به مورچال شود.

فرهنگ عمید

سوراخ و نقبی که از زیر زمین به طرف قلعه و جایگاه دشمن حفر می کنند.

پیشنهاد کاربران

بپرس