مُورو، رفلِکس (moro reflex)
واکنشی در نوزادان، مشهور به «واکنش غافلگیری». شکل ناقص آن در نوزاد نارس پس از هفتۀ ۲۸ آبستنی و شکل کامل آن از هفتۀ ۳۴ به چشم می خورد و معمولاً تا ۶ ماه پس از تولد ادامه دارد. نخستین بار ارنست مورو (۱۸۷۴ـ۱۹۵۱)، پزشک اتریشی متخصص اطفال، آن را کشف و توصیف کرد. رفلکس مورو واکنش نوزاد در برابر صدای بلند ناگهانی، یا زمانی است که حس می کند در حال سقوط است. گمان می رود که این واکنش تنها ترس مادرزاد در نوزاد انسان باشد و استمرار آن در کودکان بزرگ تر ناهنجاری تلقی می شود.
واکنشی در نوزادان، مشهور به «واکنش غافلگیری». شکل ناقص آن در نوزاد نارس پس از هفتۀ ۲۸ آبستنی و شکل کامل آن از هفتۀ ۳۴ به چشم می خورد و معمولاً تا ۶ ماه پس از تولد ادامه دارد. نخستین بار ارنست مورو (۱۸۷۴ـ۱۹۵۱)، پزشک اتریشی متخصص اطفال، آن را کشف و توصیف کرد. رفلکس مورو واکنش نوزاد در برابر صدای بلند ناگهانی، یا زمانی است که حس می کند در حال سقوط است. گمان می رود که این واکنش تنها ترس مادرزاد در نوزاد انسان باشد و استمرار آن در کودکان بزرگ تر ناهنجاری تلقی می شود.
wikijoo: مورو،_رفلکس