مورده

لغت نامه دهخدا

( موردة ) موردة. [ م َ رِ دَ ] ( ع اِ ) راه. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ). شاراه. ( ناظم الاطباء ). || آبخور. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ) ( آنندراج ). و رجوع به مورد شود. || مهلکه. ( اقرب الموارد ) ( المنجد ).

فرهنگ فارسی

راه . شاراه .

پیشنهاد کاربران

بپرس