مورْتون، ویلیام (۱۸۱۹ـ ۱۸۶۸)(Morton, William)
مور
دندان پزشک امریکایی. به همراه چارلز تامس جکسون (۱۸۰۵ـ ۱۸۸۰)، پزشک و داروساز، از اتر به منزلۀ داروی بیهوشی استفاده کردند (۱۸۴۶). آن ها اولین کسانی نبودند که از اتر استفاده کردند، ولی این روش را به نام خود ثبت کرده و آن را رواج دادند. مورتون در ماساچوست زاده شد. در ۱۸۴۴، در بوستون به دندان پزشکی پرداخت و از همان زمان به دنبال راهی بود تا درد بیمار را در زمان اعمال دندان پزشکی کاهش دهد. جکسون به او پیشنهاد کرد اتر را امتحان کند. مورتون بعدها سعی کرد خود را کاشف این خاصیت اتر معرفی کند و همین امر باعث شد بقیۀ عمر خود را صرف دعوای حقوقی پرخرجی با جکسون کند. در ۱۸۴۶، مورتون دندان بیماری را با اتر کشید و در همان سال اثر بیهوش کنندۀ اتر را در یک عمل جراحی عمومی برای برداشتن تومور عصب صورت، در بیمارستان عمومی ماساچوست، به نمایش گذاشت. نقش او در پیشبرد پزشکی معرفی اثر بیهوش کنندگی اتر است. در ۱۸۴۲، کرافورد لانگ (۱۸۱۵ـ ۱۸۷۸) با موفقیت از اتر در عمل جراحی استفاده کرده بود، ولی تا ۱۸۴۹ کار خود را منتشر نکرد.
مور
دندان پزشک امریکایی. به همراه چارلز تامس جکسون (۱۸۰۵ـ ۱۸۸۰)، پزشک و داروساز، از اتر به منزلۀ داروی بیهوشی استفاده کردند (۱۸۴۶). آن ها اولین کسانی نبودند که از اتر استفاده کردند، ولی این روش را به نام خود ثبت کرده و آن را رواج دادند. مورتون در ماساچوست زاده شد. در ۱۸۴۴، در بوستون به دندان پزشکی پرداخت و از همان زمان به دنبال راهی بود تا درد بیمار را در زمان اعمال دندان پزشکی کاهش دهد. جکسون به او پیشنهاد کرد اتر را امتحان کند. مورتون بعدها سعی کرد خود را کاشف این خاصیت اتر معرفی کند و همین امر باعث شد بقیۀ عمر خود را صرف دعوای حقوقی پرخرجی با جکسون کند. در ۱۸۴۶، مورتون دندان بیماری را با اتر کشید و در همان سال اثر بیهوش کنندۀ اتر را در یک عمل جراحی عمومی برای برداشتن تومور عصب صورت، در بیمارستان عمومی ماساچوست، به نمایش گذاشت. نقش او در پیشبرد پزشکی معرفی اثر بیهوش کنندگی اتر است. در ۱۸۴۲، کرافورد لانگ (۱۸۱۵ـ ۱۸۷۸) با موفقیت از اتر در عمل جراحی استفاده کرده بود، ولی تا ۱۸۴۹ کار خود را منتشر نکرد.
wikijoo: مورتون،_ویلیام_(۱۸۱۹ـ_۱۸۶۸)