موراوی (Moravia)
کلیسای جامع سنت پیتر و سنت پاول
(در زبان چک: موراوا) ناحیه ای در اروپای مرکزی که دو ناحیه از جمهوری چک را تشکیل می دهد: موراوی جنوبی (ییهوموراوسکی) و موراوی شمالی (سِوِرومورافسکی). موراوی جنوبی ۱۵,۰۳۰ کیلومتر مربع مساحت و ۲,۰۴۸,۹۰۰ نفر جمعیت دارد (۱۹۹۱). برنو مرکز آن است. موراوی شمالی ۱۱,۰۷۰ کیلومتر مربع مساحت و ۱,۹۶۱,۵۰۰ نفر جمعیت دارد (۱۹۹۱) و مرکز آن اوستراوا است. رود موراوا در این ناحیه جریان دارد. ۲۵ درصد این ناحیه جنگلی است. فرآورده های آن عبارت اند از ذرت و انگور در جنوب و گندم، جو، چاودار، شاهدانه، و چغندرقند در شمال. زغال سنگ و آهن نیز از معادن آن استخراج می شود. این ناحیه، که از قرن ۶م بخشی از سرزمین آوار بود، به تصرف شارلمانی، امپراتور روم درآمد. در ۸۷۴ م اسلاوها بر موراوی بزرگ سلطنت کردند و تا ۸۹۴ م نیز بر آن حاکم بودند. مجارها در ۹۰۶م آن را تصرف کردند و در ۱۰۲۹م به تیول بوهم تبدیل شد. خانوادۀ هاپسبورگ در ۱۵۲۶م بر آن تسلط یافت و در ۱۸۴۹ به امپراتوری اتریش منضم شد. در ۱۹۱۸ موراوی به جمهوری چکسلوواکی منضم شد و تا ۱۹۴۹ یکی از استان های آن به شمار می رفت. از ۱۹۶۰ به دو ناحیۀ اداریِ موراوی جنوبی و موراوی شمالی تقسیم شد و از ۱۹۹۳ بخشی از جمهوری چک را تشکیل داد.
