مودق

لغت نامه دهخدا

مودق. [ م َ دِ ] ( ع اِ ) جای نزدیکی به چیزی. ( ناظم الاطباء ). جای ودق. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ). || جایی که در آن چیزی می چکد. ( ناظم الاطباء ). || جهتی که بدان چیزی آید. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ).

فرهنگ فارسی

جای نزدیکی به چیزی .

پیشنهاد کاربران

بپرس