موحدی. [ م ُ وَح ْ ح ِ ] ( حامص ) صفت موحد. یکتاپرستی. یگانه پرستی. اعتقاد به وجود خدای یگانه : موحدی است گذشتن ز ملت ثنوی ولیکن از ثنوی زادگی گذر نبود.سوزنی.و رجوع به موحد شود.
