موحد ابطحی اصفهانی محمدباقر

[ویکی نور] سید محمدباقر ابطحی فرزند آیت الله حاج سید مرتضی ابطحی و سبط مرحوم آیت اللَّه متقی حاج سید محمد تقی فقیه احمدآبادی، در سال 1346ق، در شب دوم ماه مبارک رمضان، در بیت علم و تقوا متولد شده و مقدمات و متون فقه و اصول را در حوزه علمیه (مدرسه صدر اصفهان) نزد والد ماجدش و اساتید مشهور اصفهان از جمله آیت اللَّه حاج آقا رحیم ارباب و آیت اللَّه حاج شیخ محمود مفید فراگرفته و در ربیع الاول سال 1365ق مهاجرت به قم نمود و در مدرسه حجتیه اقامت و از دراسات و ابحاث مرحوم آیت اللَّه حجت و نیز محضر و درس آیت اللَّه بروجردی حاضر شد و با این که در آن موقع سنش از بیست تجاوز نکرده بود، کاملا با ایراد و نقد و صحبت کردن در درس معظم له، جلب نظر ایشان را نموده و پاسخ می گرفت و کتاب قضاء و شهادات را در محضر آیت اللَّه حاج سید احمد خونساری استفاده نمود. وی در سال 1370ق به حوزه علمیه نجف رفت و از محضر آیات عظام و اساتید بزرگ آمیرزا عبدالهادی شیرازی، حکیم، شاهرودی و خوئی مستفیض و بهره مند شد، لیکن به علت گرمای طاقت فرسای نجف، مجبور به مراجعت به قم گردید و پیوسته تحقیق راه و روش تعالیم فقه، اصول، رجال، حدیث و تفسیر را از محضر آیات عظام بروجردی، امام خمینی(ره)، گلپایگانی، شریعتمداری، شیخ محمد علی اراکی و محقق یزدی؛ فلسفه، اسفار و شفاء را از فیلسوف بزرگ علامه طباطبائی و قانون بوعلی را از والد ماجدش و علامه حاج میرزا محمد طبیب زاده فراگرفته و ضمناً به تدریس سطوح عالیه فقه و اصول پرداخت و اکنون دارای حوزه درسی تحقیقی و استدلالی فقه و اصول می باشند.
اما باقیات الصالحات و آثار تاریخی ایشان عبارتند از:
1- مدرسه الامام المهدی در قم 2- مدرسه علمی در شهرستان اقلید 3- مساجد بسیاری در منطقه وسیع اقلید و سرحد چهاردانگه ییلاق تمام عشایر فارس 4- مراکز تبلیغ در شهرستان اقلید و سرحد چهاردانگه 5- درمانگاه ولی عصر(ع) در حومه اقلید 6- بیمارستان ولی عصر(ع) در شهرستان اقلید.
برگرفته از کتاب: گنجینه دانشمندان (جلد دوم)
عوالم العلوم و المعارف و الأحوال من الآیات و الأخبار و الأقوال
نزهة الناظر و تنبیه الخاطر