موجب علت

[ویکی فقه] موجب علت به پذیرش علت قیاس مستدل بدون قبول حکم استنتاجی گفته می شود و از مبطلات علت قیاس می باشد.
موجب علت، عبارت است از پذیرش استدلال مستدل از ناحیه معترض، به گونه ای که اختلاف آن دو در حکم برطرف نمی گردد؛ به این بیان که معترض به او می گوید: استدلال را قبول دارم، اما این تمام مطلب نیست، بلکه علت های دیگری در مسئله وجود دارد که اگر به آنها توجه شود، مشخص می گردد که لازمه این استدلال، چنین حکمی نیست.
← بیان دیگر
۱. ↑ اصول الفقه، زهیرالمالکی، محمد ابوالنور، ج۴، ص۱۴۲. ۲. ↑ المعتمد فی اصول الفقه، ابو الحسین بصری، محمد بن علی، ج۲، ص۲۸۱. ۳. ↑ الابهاج فی شرح المنهاج، سبکی، علی بن عبد الکافی، ج۳، ص۱۳۱. ۴. ↑ تقنین اصول الفقه، عبدالبر، محمد زکی، ص۸۲. ۵. ↑ الاحکام فی اصول الاحکام، آمدی، علی بن محمد، ج۲، ص۳۵۵.
فرهنگ نامه اصول فقه، تدوین توسط مرکز اطلاعات و مدارک اسلامی، ص۸۱۶، برگرفته از مقاله «موجب علت».
...