موجِ سومِ فمینیسم اصطلاحی است که شامل گرایش های متعدد و مختلفی در حوزهٔ مطالعه و فعالیت فمینیستی می شود. مرز بندی دقیق تاریخی برای شروع موج سوم مورد اجماع واقع نشده اما معمولاً آغار آن را در اوایل دهه ۸۰ می دانند که تا به امروز ادامه داشته است. جنبش مذکور به عنوان واکنشی علیه شکست مفروض موج دوم و طرح ها و جنبش های ایجاد شده توسط موج دوم فمینیسم ظاهر شد، اما همچنین در پاسخ به دستاوردهای موج دوم اعلام وجود کرد. در ۱۹۶۰ تا ۱۹۸۰، درک این امر که زنان می توانند با استفاده از کلیشه های مرسومی که به آن ها عنوان داده می شود احساسی از توانمندی را ایجاد کنند، باعث شد موج سوم فمینیسم به باز تعریف زنان و دختران به عنوان موجوداتی قدرتمند، جسور و صاحب اختیار جنسیت خود بپردازد. هم چنین در موج سوم ادراکی عمومی وجود دارد مبنی بر اینکه زنان از «رنگ ها، قومیت ها، ملیت ها، ادیان و پیشینه های فرهنگی متفاوت» می آیند. موج سوم از تنوع و تغییر دفاع می کند. مانند دو موج قبل، نظریه ای فراگیر و واحد که با آن بتوان موج سوم را توصیف کرد، وجود ندارد.
... [مشاهده متن کامل]
اصطلاحِ «موجِ سومِ فمینیسم» برای نخستین بار بوسیلهٔ ربکا واکر در مقاله ای از وی و در سال ۱۹۹۲ به کار برده شد.
... [مشاهده متن کامل]
اصطلاحِ «موجِ سومِ فمینیسم» برای نخستین بار بوسیلهٔ ربکا واکر در مقاله ای از وی و در سال ۱۹۹۲ به کار برده شد.