موتور شعاعی ( به انگلیسی: Radial engine ) یا موتور ستاره ای یک موتور رفت و برگشتی از نوع موتور درون سوز است که سیلندرها مانند پره های چرخ در بیرون از کارتر ( موتور ) مرکزی قرار دارند.
هنگامی که از روبه رو به این نوع از موتور نگاه می کنیم شبیه ستاره است که به این سبب به آن موتور ستاره ای نیز می گویند.
قبل از اینکه موتورهای جت بر روی هواپیما مورد استفاده قرار گیرند استفاده از خانواده موتورهای ستاره ای رایج بوده است.
از آنجا که زاویه حرکت شاتون ها دارای همپوشانی است نمی توان تمام سیلندرها را مستقیماً به میل لنگ متصل کرد. تلاش های زیادی در جهت حل این مسئله انجام شد از قبیل استفاده از اتصالات چنگال شکل ( شیار دار ) ، اما هیچ یک به نتیجه مطلوب نرسید. در این گونه موتورها مجموعه پیستون ها توسط مکانیزم شاتون - اصلی - فرعی به میل لنگ متصل گشته به این شکل که شاتون اصلی ( بالاترین پیستون در داخل تصویر متحرک ) دارای اتصال مستقیم به میل لنگ می باشد، و پیستون های دیگر به حلقه ای وصل می شوند که به شاتون اصلی متصل است.
در این موتورها برای افزایش حجم موتور و در نتیجه افزایش قدرت با توجه به محدودیت شعاعی معمولاً طبقات سیلندرها را افزایش می دهند.
موتورهای ۴ زمانه دارای تعداد فرد سیلندر در هر طبقه از موتور می باشند، زیرا تنها در این حالت محدودیت منظم بودن ترتیب انفجار در سیلندرها رعایت و در نتیجه موتور به نرمی کار می کند، برای مثال در یک موتور محوری ۵ سیلندر ترتیب انفجار به صورت ۱ - ۳ - ۵ - ۲ - ۴ و دوباره برگشت به ۱ می باشد، این روش همواره یک سیلندر میان سیلندری که در کورس کار ( پس از انفجار ) می باشد و سیلندری که در حال تراکم می باشد فاصله می اندازد که موجب راحت تر نمودن فرایند تراکم و افزایش راندمان و درنهایت دوران نرم تر موتور می شود. اگر از تعداد زوج سیلندر در این موتورها استفاده کنیم، وجود انفجار همزمان در دو سیلندر اجتناب ناپذیر است.
مدل های اوله موتور شعاعی با تعداد سیلندر زوج به اسم Zoche zo series وجود دارند به تعداد سیلندر ۴ یا ۸ که البته مشکل آفرین نیست زیرا که این موتورها دارای سیستم دوزمانه هستند که دو برابر سیستم ۴ زمانه درهر دور گردش میل لنگ انفجار و قدرت ایجاد می کنند.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفهنگامی که از روبه رو به این نوع از موتور نگاه می کنیم شبیه ستاره است که به این سبب به آن موتور ستاره ای نیز می گویند.
قبل از اینکه موتورهای جت بر روی هواپیما مورد استفاده قرار گیرند استفاده از خانواده موتورهای ستاره ای رایج بوده است.
از آنجا که زاویه حرکت شاتون ها دارای همپوشانی است نمی توان تمام سیلندرها را مستقیماً به میل لنگ متصل کرد. تلاش های زیادی در جهت حل این مسئله انجام شد از قبیل استفاده از اتصالات چنگال شکل ( شیار دار ) ، اما هیچ یک به نتیجه مطلوب نرسید. در این گونه موتورها مجموعه پیستون ها توسط مکانیزم شاتون - اصلی - فرعی به میل لنگ متصل گشته به این شکل که شاتون اصلی ( بالاترین پیستون در داخل تصویر متحرک ) دارای اتصال مستقیم به میل لنگ می باشد، و پیستون های دیگر به حلقه ای وصل می شوند که به شاتون اصلی متصل است.
در این موتورها برای افزایش حجم موتور و در نتیجه افزایش قدرت با توجه به محدودیت شعاعی معمولاً طبقات سیلندرها را افزایش می دهند.
موتورهای ۴ زمانه دارای تعداد فرد سیلندر در هر طبقه از موتور می باشند، زیرا تنها در این حالت محدودیت منظم بودن ترتیب انفجار در سیلندرها رعایت و در نتیجه موتور به نرمی کار می کند، برای مثال در یک موتور محوری ۵ سیلندر ترتیب انفجار به صورت ۱ - ۳ - ۵ - ۲ - ۴ و دوباره برگشت به ۱ می باشد، این روش همواره یک سیلندر میان سیلندری که در کورس کار ( پس از انفجار ) می باشد و سیلندری که در حال تراکم می باشد فاصله می اندازد که موجب راحت تر نمودن فرایند تراکم و افزایش راندمان و درنهایت دوران نرم تر موتور می شود. اگر از تعداد زوج سیلندر در این موتورها استفاده کنیم، وجود انفجار همزمان در دو سیلندر اجتناب ناپذیر است.
مدل های اوله موتور شعاعی با تعداد سیلندر زوج به اسم Zoche zo series وجود دارند به تعداد سیلندر ۴ یا ۸ که البته مشکل آفرین نیست زیرا که این موتورها دارای سیستم دوزمانه هستند که دو برابر سیستم ۴ زمانه درهر دور گردش میل لنگ انفجار و قدرت ایجاد می کنند.
wiki: موتور شعاعی