موتور شطرنج

موتور شطرنج ( به انگلیسی: Chess engine ) [ ۱] در شطرنج کامپیوتری، برنامه ای است که موقعیت های شطرنج را ارزیابی کرده و بهترین حرکت را انتخاب می کند. موتور شطرنج در مورد اینکه چه حرکتی انجام شود تصمیم می گیرد، ولی معمولاً به طور مستقیم با کاربر در تعامل نیست. بیشتر موتورهای شطرنج رابط کاربری خود را نداشته و برنامه های کنسولی هستند که با استفاده از پروتکل استاندارد با رابط های کاربری همچون WinBoard، XBoard یا glChess ارتباط برقرار می کنند. این به کاربر امکان می دهد که بدون نیاز به یادگیری رابط کاربری جدید برای هر موتور شطرنج، با آن ها بازی کرده یا اجازه دهد با همدیگر به رقابت بپردازند[ ۲] .
رابط خط فرمان شطرنج گنو نخستین استاندارد غیررسمی است که پروتکل ارتباطی موتور شطرنج نامیده شده و در آغاز توسط XBoard پشتیبانی شده بود. هنگامی که XBoard به سیستم عامل ویندوز منتقل شد WinBoard نامیده شده، این پروتکل عموماً به 'پروتکل وین بورد' تغییر نام یافت. پروتکل WinBoard خودش به دو ویراست ارتقا یافت که با نام های 'پروتکل وین بورد ۱' ( ویراست اصلی ) و 'پروتکل وین بورد ۲' ( ویراست جدید ) از آن ها یاد می شود. پروتکل دیگری به نام رابط شطرنج همگانی نیز وجود دارد. برخی از موتورها هر دو پروتکل را پشتیبانی می کنند و هر پروتکل هواداران خودش را دارد. پروتکل وین بورد عمومی تر است ولی خیلی از توسعه دهندگان موتورهای شطرنج به خاطر آسان بودن پیاده سازی رابط شطرنج همگانی آن را ترجیح می دهند. برخی از رابط ها هر دو پروتکل را پشتیبانی کرده در حالی که برخی دیگر مثل WinBoard فقط یکی از آن ها را پشتیبانی کرده و به مفسرهای کمکی برای ترجمه پروتکل نیاز دارد.
هر سال بر توانایی موتورهای شطرنج افزوده می شود. بخشی از این، به دلیل افزوده شدن بر قدرت پردازشی است که امکان محاسبات بیشتر برای رسیدن به عمق های بیشتر در زمان داده شده را می دهد. افزون بر این تکنیک های برنامه نویسی بهبود پیدا کرده و به موتورها این امکان را می دهند که گزینش بیشتری برای رسیدن به درک بهتر موقعیت در رشته حرکاتی که ارزیابی می کند داشته باشند. برخی از موتورهای شطرنج از جدول های پایان بازی برای افزایش توانایی بازی در پایان بازی استفاده می کنند. یک جدول پایان بازی پایگاه داده ای است که تمامی موقعیت های پایانی با گروه کوچکی از مهره ها را در بر می گیرد.