موتور رفت و برگشتی یا موتور پیستونی ( به انگلیسی: Piston engine ) ، یک ماشین گرمایی است که با استفاده از یک یا چند پیستون، که حرکت رفت و برگشتی انجام می دهند، فشار را به حرکت دورانی تبدیل می کند. انواع اصلی موتورهای رفت و برگشتی شامل موتورهای درون سوز، موتور بخار و موتور استرلینگ می شوند.
یک موتور رفت و برگشتی، ممکن است یک یا تعداد بیشتری پیستون داشته باشد. هر پیستون، داخل یک سیلندر قرار دارد. گازی که وارد سیلندر می شود، در موتورهای بخار، از قبل داغ و فشرده شده است. در سایر موتورهای رفت و برگشتی، این گاز ابتدا وارد سیلندر شده و سپس در داخل سیلندر در اثر اشتعال مخلوط سوخت و هوا ( در موتورهای درون سوز ) یا در اثر انتقال حرارت از یک منبع حرارتی ( در موتور استرلینگ ) ، گرم می شود. گاز گرم، منبسط شده و پیستون را به پایین سیلندر هُل می دهد. پیستون دوباره در اثر چرخش چرخ طیار یا توان ایجاد شده توسط سایر پیستون ها، به نقطهٔ مرگ بالا برمی گردد. در بیشتر انواع موتورهای رفت و برگشتی، گازهای منبسط شده با بازگشت پیستون از سیلندر خارج می شوند.
یک نمونهٔ اولیه از تبدیل حرکت دورانی به رفت و برگشتی، ( عکس موتورهای رفت و برگشتی ) ، در چوب بری های روم باستان ( بین سده های ۳ تا ۶ شده است. در این سامانه، یک میلهٔ رابط، حرکت چرخشی چرخ آبگرد را به حرکت خطی ارّه تبدیل می کرد. [ ۱] یک نمونهٔ دیگر، پمپ پیستونی رفت و برگشتی، ساخته شده توسط بدیع الزمان جزری در سال ۱۲۰۶ است. [ ۲]
موتور رفت و برگشتی، در سده ۱۸، ابتدا به صورت ماشین حرارتی نیوکامن ( موتور بخار جوی ) و سپس به صورت موتور بخار در اروپا ساخته شد. سپس موتور استرلینگ و موتور درون سوز در سده ۱۹ ابداع شدند. امروزه رایج ترین نوع موتورهای رفت و برگشتی، موتورهای درون سوز هستند که با استفاده از انرژی ناشی از احتراق بنزین، گازوئیل، ال پی جی یا سی ان جی، وسایل نقلیه موتوری را به حرکت درمی آورند.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفیک موتور رفت و برگشتی، ممکن است یک یا تعداد بیشتری پیستون داشته باشد. هر پیستون، داخل یک سیلندر قرار دارد. گازی که وارد سیلندر می شود، در موتورهای بخار، از قبل داغ و فشرده شده است. در سایر موتورهای رفت و برگشتی، این گاز ابتدا وارد سیلندر شده و سپس در داخل سیلندر در اثر اشتعال مخلوط سوخت و هوا ( در موتورهای درون سوز ) یا در اثر انتقال حرارت از یک منبع حرارتی ( در موتور استرلینگ ) ، گرم می شود. گاز گرم، منبسط شده و پیستون را به پایین سیلندر هُل می دهد. پیستون دوباره در اثر چرخش چرخ طیار یا توان ایجاد شده توسط سایر پیستون ها، به نقطهٔ مرگ بالا برمی گردد. در بیشتر انواع موتورهای رفت و برگشتی، گازهای منبسط شده با بازگشت پیستون از سیلندر خارج می شوند.
یک نمونهٔ اولیه از تبدیل حرکت دورانی به رفت و برگشتی، ( عکس موتورهای رفت و برگشتی ) ، در چوب بری های روم باستان ( بین سده های ۳ تا ۶ شده است. در این سامانه، یک میلهٔ رابط، حرکت چرخشی چرخ آبگرد را به حرکت خطی ارّه تبدیل می کرد. [ ۱] یک نمونهٔ دیگر، پمپ پیستونی رفت و برگشتی، ساخته شده توسط بدیع الزمان جزری در سال ۱۲۰۶ است. [ ۲]
موتور رفت و برگشتی، در سده ۱۸، ابتدا به صورت ماشین حرارتی نیوکامن ( موتور بخار جوی ) و سپس به صورت موتور بخار در اروپا ساخته شد. سپس موتور استرلینگ و موتور درون سوز در سده ۱۹ ابداع شدند. امروزه رایج ترین نوع موتورهای رفت و برگشتی، موتورهای درون سوز هستند که با استفاده از انرژی ناشی از احتراق بنزین، گازوئیل، ال پی جی یا سی ان جی، وسایل نقلیه موتوری را به حرکت درمی آورند.
wiki: موتور رفت و برگشتی