مُؤْتمن، زین العابدین (تهران ۱۲۹۳ـ همان جا ۱۳۸۴ش)
ادب پژوه ایرانی. پس از گذراندن دورۀ دبیرستان در کالج امریکایی تهران، در ۱۳۱۹ش، از دانشسرای عالی تهران در رشتۀ زبان انگلیسی دانشنامۀ لیسانس گرفت. در ۱۳۲۰ش به استخدام وزارت فرهنگ درآمد. در ۱۳۲۳ش از دانشگاه تهران در رشتۀ ادبیات فارسی نیز دانشنامۀ لیسانس گرفت. ۴۲ سال به تدریس در دبیرستان های تهران پرداخت. از آثارش: آشیانۀ عقاب (رمانی تاریخی در ۱۰ جلد و دربارۀ رقابت های سیاسی و عشقی خواجه نظام الملک و حسن صباح)؛ شعر و ادب فارسی (برندۀ جایزۀ کتاب سال، ۱۳۳۲ش)؛ تحوّل شعر فارسی (کتاب برگزیدۀ سال انجمن کتاب ایران ۱۳۳۹ش)؛ برگی چند از دفتر زندگی (۱۳۴۵ش)؛ گهرهای راز از دریای اندیشۀ صائب (۱۳۶۴ش).
ادب پژوه ایرانی. پس از گذراندن دورۀ دبیرستان در کالج امریکایی تهران، در ۱۳۱۹ش، از دانشسرای عالی تهران در رشتۀ زبان انگلیسی دانشنامۀ لیسانس گرفت. در ۱۳۲۰ش به استخدام وزارت فرهنگ درآمد. در ۱۳۲۳ش از دانشگاه تهران در رشتۀ ادبیات فارسی نیز دانشنامۀ لیسانس گرفت. ۴۲ سال به تدریس در دبیرستان های تهران پرداخت. از آثارش: آشیانۀ عقاب (رمانی تاریخی در ۱۰ جلد و دربارۀ رقابت های سیاسی و عشقی خواجه نظام الملک و حسن صباح)؛ شعر و ادب فارسی (برندۀ جایزۀ کتاب سال، ۱۳۳۲ش)؛ تحوّل شعر فارسی (کتاب برگزیدۀ سال انجمن کتاب ایران ۱۳۳۹ش)؛ برگی چند از دفتر زندگی (۱۳۴۵ش)؛ گهرهای راز از دریای اندیشۀ صائب (۱۳۶۴ش).