موافقت نامۀ همکاری اقتصادی و فنّی ایران و شوروی
قرارداد دوجانبۀ اقتصادی ایران و شوروی در ۱۳۴۴ش/۱۹۶۵ . در ۱۳ مهر ۱۳۴۴، دو کشور موافقت نامه ای با عنوان «موافقت نامۀ همکاری اقتصادی و فنی ، به منظور تأسیس کارخانۀ ذوب آهن و تأسیسات صنعتی دیگر در ایران و واگذاری اعتبار برای این مقاصد» امضا کردند. بر اساس این موافقت نامه، دولت شوروی متعهد می شد: ۱. در ایران کارخانۀ ذوب آهن تأسیس کند؛ ۲. لوله ای سراسری برای انتقال گاز ایران احداث کند؛ ۳. به تأسیس کارخانۀ ماشین سازی همت گمارد. دولت شوروی برای اجرای تعهدات خود، علاوه بر تأمین قسمتی از اعتبار مالی لازم ، متعهد می شد کارشناسان فنی مورد نیاز را برای مطالعه ، بررسی و احداث کارخانه ها و تأسیسات لازم به ایران اعزام دارد و در موعد مقرر تعهدات خود را اجرا کند. در مقابل ، دولت ایران متعهد می شد اعتبار مالی لازم را برای اجرای طرح های مورد توافق در موعد مقرر تهیه کند و تسهیلات مورد نیاز کارشناسان فنی را در اختیار پیمانکاران روسی مجری طرح قرار دهد. این قرارداد شامل یک مقدمه ، ۱۹ ماده و یک ضمیمه بود که در ضمیمۀ آن ، فهرست کاملی از تأسیسات و محل جغرافیایی احداث هریک از موارد، درج شده بود.
قرارداد دوجانبۀ اقتصادی ایران و شوروی در ۱۳۴۴ش/۱۹۶۵ . در ۱۳ مهر ۱۳۴۴، دو کشور موافقت نامه ای با عنوان «موافقت نامۀ همکاری اقتصادی و فنی ، به منظور تأسیس کارخانۀ ذوب آهن و تأسیسات صنعتی دیگر در ایران و واگذاری اعتبار برای این مقاصد» امضا کردند. بر اساس این موافقت نامه، دولت شوروی متعهد می شد: ۱. در ایران کارخانۀ ذوب آهن تأسیس کند؛ ۲. لوله ای سراسری برای انتقال گاز ایران احداث کند؛ ۳. به تأسیس کارخانۀ ماشین سازی همت گمارد. دولت شوروی برای اجرای تعهدات خود، علاوه بر تأمین قسمتی از اعتبار مالی لازم ، متعهد می شد کارشناسان فنی مورد نیاز را برای مطالعه ، بررسی و احداث کارخانه ها و تأسیسات لازم به ایران اعزام دارد و در موعد مقرر تعهدات خود را اجرا کند. در مقابل ، دولت ایران متعهد می شد اعتبار مالی لازم را برای اجرای طرح های مورد توافق در موعد مقرر تهیه کند و تسهیلات مورد نیاز کارشناسان فنی را در اختیار پیمانکاران روسی مجری طرح قرار دهد. این قرارداد شامل یک مقدمه ، ۱۹ ماده و یک ضمیمه بود که در ضمیمۀ آن ، فهرست کاملی از تأسیسات و محل جغرافیایی احداث هریک از موارد، درج شده بود.