موافقت نامه تجارت آزاد امریکای شمالی. موافقت نامۀ تجارت آزاد امریکای شمالی (North American Free Trade Agreement)
(نام اختصاری: نَفتا) پیمان حذف تدریجی تعرفه ها و دیگر موانع تجاری، برای کالاهای قابل تولید و فروش در امریکای شمالی. نفتا که در اول ژانویۀ ۱۹۹۴ در ایالات متحده، کانادا و مکزیک به اجرا درآمد، با ۳۶۵میلیون مصرف کننده دومین منطقۀ آزاد تجاری جهان محسوب می شود. بزرگ ترین منطقه آزاد تجاری جهان، حوزۀ اقتصادی اروپاست که آن نیز از ۱۹۹۴ شروع به فعالیت کرد. این حوزه، کشورهای اتحادیۀ اروپا و اتحادیۀ تجارت آزاد اروپا را شامل می شود. نفتا بر پایۀ موافقت نامۀ تجاری ۱۹۸۹، بین ایالات متحد و کانادا تشکیل شد که بسیاری از تعرفه های بین دو کشور را لغو می کرد. برای مقابله با مخالفت هایی که نفتا به ویژه در ایالات متحد ایجاد کرده بود، دو موافقت نامۀ تکمیلی در مورد مسائل کارگری و محیط زیست به موافقت نامۀ اصلی اضافه شد و به تصویب رسید. مهم ترین جنبۀ ابتکاری و در عین حال مناقشه برانگیز نفتا و موافقت نامه های مکمل آن، مقررات مربوط به محیط زیست است که این موافقت نامه ها را به پیشرفته ترین تعهدات تجاری در این زمینه تبدیل کرده است. نتایج زیست محیطی نفتا تاکنون ترکیبی از موفقیت و عدم موفقیت بوده است. کمیسیون همکاری زیست محیطی، برنامه ای جمعی برای از میان برداشتن چهار آلایندۀ خطرناک در ایالات متحد تدوین کرده و به تعدادی از شکایات در این زمینه رسیدگی کرده است، اما نتایج به دست آمده قطعیت ندارند. اجرای قوانین زیست محیطی در مکزیک نیز بهبود چشم گیری یافت، اما مشکلات اقتصادی کشور، اِعمال این قوانین را در شرکت های کوچک نامیسر ساخته است؛ در نتیجه آلودگی آب و هوای مکزیک همچنان به قوت خود باقی است. فعالان زیست محیطی ایالات متحد روی هم رفته از نتایج مقررات «سبز» نفتا رضایت چندانی ندارند. در ۱۹۹۵ مذاکراتی برای الحاق شیلی به نفتا آغاز شد اما در دورۀ ریاست جمهوری بیل کلینتون به جایی نرسید. جورج دبلیو بوش، رئیس جمهور ایالات متحد، پشتیبانی خود را از ایجاد یک منطقۀ آزاد تجاری در قارۀ امریکا اعلام کرد که همۀ کشورهای واقع در نیم کرۀ غربی را دربر می گرفت؛ اما بسیاری از متخصصان تجاری بر این باورند که به ثمر رساندن مذاکرات مربوط به چنین موافقت نامه ای بسیار مشکل است.
(نام اختصاری: نَفتا) پیمان حذف تدریجی تعرفه ها و دیگر موانع تجاری، برای کالاهای قابل تولید و فروش در امریکای شمالی. نفتا که در اول ژانویۀ ۱۹۹۴ در ایالات متحده، کانادا و مکزیک به اجرا درآمد، با ۳۶۵میلیون مصرف کننده دومین منطقۀ آزاد تجاری جهان محسوب می شود. بزرگ ترین منطقه آزاد تجاری جهان، حوزۀ اقتصادی اروپاست که آن نیز از ۱۹۹۴ شروع به فعالیت کرد. این حوزه، کشورهای اتحادیۀ اروپا و اتحادیۀ تجارت آزاد اروپا را شامل می شود. نفتا بر پایۀ موافقت نامۀ تجاری ۱۹۸۹، بین ایالات متحد و کانادا تشکیل شد که بسیاری از تعرفه های بین دو کشور را لغو می کرد. برای مقابله با مخالفت هایی که نفتا به ویژه در ایالات متحد ایجاد کرده بود، دو موافقت نامۀ تکمیلی در مورد مسائل کارگری و محیط زیست به موافقت نامۀ اصلی اضافه شد و به تصویب رسید. مهم ترین جنبۀ ابتکاری و در عین حال مناقشه برانگیز نفتا و موافقت نامه های مکمل آن، مقررات مربوط به محیط زیست است که این موافقت نامه ها را به پیشرفته ترین تعهدات تجاری در این زمینه تبدیل کرده است. نتایج زیست محیطی نفتا تاکنون ترکیبی از موفقیت و عدم موفقیت بوده است. کمیسیون همکاری زیست محیطی، برنامه ای جمعی برای از میان برداشتن چهار آلایندۀ خطرناک در ایالات متحد تدوین کرده و به تعدادی از شکایات در این زمینه رسیدگی کرده است، اما نتایج به دست آمده قطعیت ندارند. اجرای قوانین زیست محیطی در مکزیک نیز بهبود چشم گیری یافت، اما مشکلات اقتصادی کشور، اِعمال این قوانین را در شرکت های کوچک نامیسر ساخته است؛ در نتیجه آلودگی آب و هوای مکزیک همچنان به قوت خود باقی است. فعالان زیست محیطی ایالات متحد روی هم رفته از نتایج مقررات «سبز» نفتا رضایت چندانی ندارند. در ۱۹۹۵ مذاکراتی برای الحاق شیلی به نفتا آغاز شد اما در دورۀ ریاست جمهوری بیل کلینتون به جایی نرسید. جورج دبلیو بوش، رئیس جمهور ایالات متحد، پشتیبانی خود را از ایجاد یک منطقۀ آزاد تجاری در قارۀ امریکا اعلام کرد که همۀ کشورهای واقع در نیم کرۀ غربی را دربر می گرفت؛ اما بسیاری از متخصصان تجاری بر این باورند که به ثمر رساندن مذاکرات مربوط به چنین موافقت نامه ای بسیار مشکل است.
wikijoo: موافقت_نامه_تجارت_آزاد_امریکای_شمالی