مواسم. [ م َ س ِ ] ( ع اِ ) ج ِ موسم. ( ناظم الاطباء ). ج ِ موسم به معنی فصل و وقت و هنگام. ( از یادداشت مؤلف ) : انواع تمتع و برخورداری از مواسم جوانی و ثمرات ملک و دولت ارزانی دارد. ( کلیله و دمنه ). و رجوع به موسم شود. || ج ِ موسم به معنی هنگام فراهم آمدن حاجیان. ( آنندراج ). || ج ِ موسم به معنی جای گردآمدن در حج. ( آنندراج ). || ج ِ میسم ( علی الاصل و علی اللفظ میاسم ). ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ). رجوع به میسم شود.
