مواد مغناطیسی

دانشنامه آزاد فارسی

موادّ مغناطیسی (magnetic material)
موادّ مغناطیسی
موادی که به شدت جذب آهن رباها شده و خود به آهن ربا تبدیل می شوند. این مواد شامل عناصری مثل آهن، نیکل، کبالت و همۀ آلیاژهای شامل بخشی از این عناصرند. مواد مغناطیسی نرم به آسانی آهنربا می شوند، اما خاصیت مغناطیسی القاشده در آن ها مدت کوتاهی دوام دارد (← القای_مغناطیسی). استالوی، آلیاژی از آهن با ۴۰ درصد سیلیسیم، در هستۀ آهنی مبدل ها و آهن رباهای الکتریکی به کار می رود. مواد مغناطیسی نرم برای تولید میخ های آهنی و گیره های کاغذ نیز به کار می روند. مواد مغناطیسی سخت را با میدان های مغناطیسی قوی به آهنربای دایم تبدیل می کنند. از فولاد و آلیاژ های خاصی مانند آلکوماکس، آلنیکو، و تیکوئال، که شامل درصدهای متفاوت آلومینیم، نیکل، کبالت و مس اند، برای ساخت آهنرباهای دایم استفاده می کنند. قوی ترین آهنرباهای دایم را از سرامیک ها می سازند. به این منظور، سرامیک ها را با استفاده از پودرهای اکسیدهای فلزی گوناگون و در شرایط دما و فشار بسیار بالا تولید می کنند.

پیشنهاد کاربران

بپرس