لغت نامه دهخدا
مواتر. [م ُ ت ِ ] ( ع ص ) مواترة. شتری که یک زانو بر زمین نهدآنگاه دیگری را نه هر دو را به یکبار و بدین جهت سواری وی مشکل باشد. یقال جمل مواتر. ( ناظم الاطباء ). فرهنگ فارسی
مواتره . شتری که یک زانو بر زمین نهد آنگاه دیگری را نه هر دو را بیکبار و بدین جهت سواری وی مشکل باشد . 