مهیوب

لغت نامه دهخدا

مهیوب. [ م َهَْ ] ( اِخ ) دهی است از دهستان بهمنشیر بخش مرکزی شهرستان خرمشهر، واقع در 4هزارگزی جنوب خاوری خرمشهر و 3هزارگزی راه شوسه خرمشهر به آبادان دارای 500تن سکنه. آب آن از رودخانه بهمنشیر و راه در تابستان اتومبیل رو است. ( از فرهنگ جغرافیائی ایران ج 6 ).

پیشنهاد کاربران

مهیوب به معنی هیبت، انسان بزرگ و مورد احترام
مهیوب از هیبت گرفته شده به معنی بزرگ میباشد
مهیوب به معنای هیبت دار یعنی از هیبت می آید کسی که مورد احترام بقیه است