مهین عظیما با نام اصلی مهین دخت عظیما ( زاده ۲۱ آذر ۱۳۰۸ در تهران - درگذشته ۱۹ تیر ۱۳۹۸ در تهران ) نقاش ایرانی یکی از آخرین بازماندگان نسل طلایی نقاشی بود.
مهین دخت عظیما در ۲۱ آذر ۱۳۰۸ در تهران زاده شد. وی در سال ۱۳۲۷ ( خورشیدی ) به عنوان دوازدهمین دختر دانشجوی کارشناسی نقاشی در دانشکده هنرهای زیبای دانشگاه تهران پذیرفته شد و پس از فارغ التحصیلی در سال ۱۳۳۲ ( خورشیدی ) با مسعود برزین ازدواج کرد. در سال ۱۳۴۸ ( خورشیدی ) زمانی که همسرش برای مأموریتی عازم خوزستان شد با جمعی از بانوان، خیریه ای را برای کمک به مردمان سیل زده خوزستان تشکیل داد و در خانه «عبد الجلیل» پرآوزه ترین نقاش آن منطقه با سبک نقاشی پشت شیشه ( ویترای ) آشنا شد و با اینکه در فضای هنر نوگرا کار می کرد تصمیم گرفت این شیوه قدیمی از نگارگری ایرانی را با سبکی نوین دوباره احیا کند.
... [مشاهده متن کامل]
مهین عظیما در آغاز با رنگ روغن معمولی و به صورت خودآموخته کار می کرد اما بعدها به استفاده از اکریلیک پرداخت. او در بیشتر آثار خود به نمایش جلوه هایی از طبیعت پرداخته و با رنگ هایی زنده و شاد، گل ها، درختان و پرندگان را در پس شیشه نقش می زد. از مهین عظیما تاکنون نمایشگاه های مختلف انفرادی و گروهی بسیاری در ایران و کشورهایی چون بلژیک، فرانسه، یوگسلاوی، و ترکیه برپا و در سال ۲۰۰۲ ( میلادی ) نمایشگاهی از آثار او در دانشگاه هاروارد برگزار شده است. وی در سال ۱۳۸۲ ( خورشیدی ) موفق به دریافت نشان درجه یک هنری و دکتری از شورای ارزشیابی هنرهای سنتی شد.
کتاب زندگی نامه و مجموعه آثار مهین عظیما تماشاگر رؤیا نام دارد. در این کتاب گزیده ای از آثار نقاشی مهین عظیما به همراه بایگانی از نگاره ها، مدارک و مطالب نشریات گوناگون دربارهٔ آثار او وجود دارد.
مهین عظیما معتقد بود نقاشی باید در زمان خودش و به شکل تازه ارائه شود. نقاش باید نقاش زمانه خودش باشد و فقط ایده و گوشه ای از سبک های قدیمی را بگیرد.
مهین عظیما عصر روز سه شنبه ۱۸ تیر ۱۳۹۸ پس از تحمل دوره ای بیماری درگذشت. وی از سال ۱۳۹۳ ( خورشیدی ) توان نقاشی کردن را از دست داده بود. پیکر عظیما در کنار همسرش و در مقابل قطعه نام آوران به خاک سپرده شد.
مهین دخت عظیما در ۲۱ آذر ۱۳۰۸ در تهران زاده شد. وی در سال ۱۳۲۷ ( خورشیدی ) به عنوان دوازدهمین دختر دانشجوی کارشناسی نقاشی در دانشکده هنرهای زیبای دانشگاه تهران پذیرفته شد و پس از فارغ التحصیلی در سال ۱۳۳۲ ( خورشیدی ) با مسعود برزین ازدواج کرد. در سال ۱۳۴۸ ( خورشیدی ) زمانی که همسرش برای مأموریتی عازم خوزستان شد با جمعی از بانوان، خیریه ای را برای کمک به مردمان سیل زده خوزستان تشکیل داد و در خانه «عبد الجلیل» پرآوزه ترین نقاش آن منطقه با سبک نقاشی پشت شیشه ( ویترای ) آشنا شد و با اینکه در فضای هنر نوگرا کار می کرد تصمیم گرفت این شیوه قدیمی از نگارگری ایرانی را با سبکی نوین دوباره احیا کند.
... [مشاهده متن کامل]
مهین عظیما در آغاز با رنگ روغن معمولی و به صورت خودآموخته کار می کرد اما بعدها به استفاده از اکریلیک پرداخت. او در بیشتر آثار خود به نمایش جلوه هایی از طبیعت پرداخته و با رنگ هایی زنده و شاد، گل ها، درختان و پرندگان را در پس شیشه نقش می زد. از مهین عظیما تاکنون نمایشگاه های مختلف انفرادی و گروهی بسیاری در ایران و کشورهایی چون بلژیک، فرانسه، یوگسلاوی، و ترکیه برپا و در سال ۲۰۰۲ ( میلادی ) نمایشگاهی از آثار او در دانشگاه هاروارد برگزار شده است. وی در سال ۱۳۸۲ ( خورشیدی ) موفق به دریافت نشان درجه یک هنری و دکتری از شورای ارزشیابی هنرهای سنتی شد.
کتاب زندگی نامه و مجموعه آثار مهین عظیما تماشاگر رؤیا نام دارد. در این کتاب گزیده ای از آثار نقاشی مهین عظیما به همراه بایگانی از نگاره ها، مدارک و مطالب نشریات گوناگون دربارهٔ آثار او وجود دارد.
مهین عظیما معتقد بود نقاشی باید در زمان خودش و به شکل تازه ارائه شود. نقاش باید نقاش زمانه خودش باشد و فقط ایده و گوشه ای از سبک های قدیمی را بگیرد.
مهین عظیما عصر روز سه شنبه ۱۸ تیر ۱۳۹۸ پس از تحمل دوره ای بیماری درگذشت. وی از سال ۱۳۹۳ ( خورشیدی ) توان نقاشی کردن را از دست داده بود. پیکر عظیما در کنار همسرش و در مقابل قطعه نام آوران به خاک سپرده شد.
