مهنی

مِهْنی
(یا: ابوسعیدی) طایفۀ بزرگی از چادرنشینان کرمان، مرکب از تیره های مختلف و مشتمل بر ۱۷۴۵ خانوار کوچنده. اینان که خود را از نسل خواجه ابوسعید ابوالخیر می دانند، از مهنۀ خراسان به کرمان مهاجرت کرده اند. برخی از مورخان و جغرافیانویسان کرمانی مهنی ها را از بقایای طوایف کوفج دانسته اند. سردسیر مهنی ها در توت و کوهستان ساردویه و گرمسیر آنان در جیرفت و اسفندقه برگزار می شود. آخرین حاکم موروثی طوایف مهنی در دورۀ محمدشاه قاجار، فتحعلی خان فرزند علی محمدخان بود که به دست عباس قلی خان جوانشیر، حاکم کرمان، بازداشت و به تهران فرستاده شد. با مرگ او در تهران، حکومت ایل مهنی و ناحیۀ اسفندقه از دست خوانین موروثی مهنی خارج شد و به دست اعقاب ابراهیم خان ظهیر الدوله افتاد، اما این مقام چند سال بعد دوباره به خوانین مهنی رسید. حسین خان مهنی در سلطنت مظفرالدین شاه قاجار، حاکم ایل مهنی بود.