مهندسی فرهنگی

[ویکی فقه] فرهنگ در واقع یک سیستم است که دارای اجزایی است. این اجزا در تعامل با یک دیگر می باشند. مهندسی فرهنگی یک کشور به معنی نظم دهی، جهت دهی، جهت یابی و انسجام مجموعه دستگاه های کشور در جهت حفظ و حراست از فرهنگ آن کشور است. در فرآیند تحقق مهندسی فرهنگی، ابتدا باید فرهنگ هر جامعه ای را مورد باز خوانی و شناخت قرار داد. با مهندسی فرهنگی، آن فرهنگی که مطلوب است و باید مبنای شکل گیری محیط زیست فرهنگی قرار گیرد، مشخص می شود.
با گسترش وسایل ارتباط جمعی و تبدیل شدن جهان به دهکده ای جهانی که اطلاعات و ارتباطات افراد جوامع مختلف در کوتاه ترین زمان ممکن امکان پذیر می شود، فرهنگ های جوامع نیز به همراه این تغییرات منتقل می گردند، در این میان برخی از فرهنگ ها، به واسطه ی قدرت قوی اقتصادی جوامع خود بر دیگر فرهنگ ها سلطه پیدا می کند، در بعد از انقلاب اسلامی، به فرهنگ مهاجم غربی ، تهاجم فرهنگی و یا ناتوی فرهنگی غرب گفته شد.
صانعی خوانساری، فاطمه، تمدنی نو در هزاره ی جدید، ص۵۰، تهران، اطلاعات سیاسی اقتصادی ، ۱۳۷۴ .
در مهندسی فرهنگی کشور این زمینه فراهم می شود که اولا مجموعه دستگاه های کشور در جهت تحقق اهداف فرهنگی منسجم باشد و در ثانی اگر نیاز به تحول، پویایی و تغییر اهداف فرهنگی منسجم شوند، این کار نیز انجام شود تا مهندسی فرهنگی کشور شکل گرفته و کشور برای رسیدن به اهداف متعالی فرهنگی خود موفق گردد. مهندسی فرهنگی به بیان دیگر مهندسی سیستم فرهنگ است. سیستم ها را معمولا از ساده به پیچیده طبقه بندی می کنند. بنابراین در موضوع مهندسی فرهنگی باید: ۱. فرهنگ آرمانی را مشخص کرد؛ ۲. فرهنگ موجود و ضعف های آن را شناخت.
طهماسبی، احمد، شبیخون فرهنگی، ص۳۴، قم، انتشارات یاقوت، ۱۳۸۲ .
آیت الله خامنه ای برای روشن شدن مفهوم مهندسی فرهنگ و فرآیند آن می فرمایند: "یکی از مهم ترین تکالیف ما در درجه ی اول مهندسی فرهنگ کشور است. یعنی مشخص کنیم که فرهنگ ملی، فرهنگ عمومی در جامعه به وجود می آید، چگونه باید باشد، اشکالات و نواقص اش چیست؟ کندی ها و معارضاتش کجاست. "
کیهان، ۹/۱۰/۱۳۸۳، سخنان مقام معظم رهبری، مورخ ۸/ ۱۰/ ۱۳۸۳.
...