مهندسی اطلاعات

مهندسی اطلاعات (رشته). مهندسی اطلاعات، رشته مهندسی است که به تولید، توزیع، تجزیه و تحلیل و استفاده از اطلاعات، داده ها و دانش در سیستم ها می پردازد. [ ۱] [ ۲] [ ۳] [ ۴] [ ۵] این زمینه برای اولین بار در اوایل قرن ۲۱ شناسایی شد.
مؤلفه های مهندسی اطلاعات شامل زمینه های نظری بیشتری مانند یادگیری ماشینی، هوش مصنوعی، نظریه کنترل، پردازش سیگنال و نظریه اطلاعات و زمینه های کاربردی تر مانند دید رایانه، پردازش زبان طبیعی، بیوانفورماتیک، محاسبات تصویر پزشکی، نرم افزارهای هوشمند ( chminformatics ) ، روباتیک مستقل است. رباتیک موبایل و ارتباطات از راه دور. بسیاری از اینها از علوم رایانه سرچشمه می گیرند، همچنین شاخه های دیگر مهندسی مانند مهندسی کامپیوتر، مهندسی برق و مهندسی زیستی.
رشته مهندسی اطلاعات به شدت مبتنی بر ریاضیات، به ویژه احتمال، آمار، حساب، جبر خطی، بهینه سازی، معادلات دیفرانسیل، حساب متغیر و تحلیل پیچیده است.
مهندسین اطلاعات غالباً مدرک مهندسی اطلاعات یا یک حوزه مرتبط را دارند و غالباً بخشی از یک نهاد حرفه ای مانند مؤسسه مهندسی و فناوری یا مؤسسه سنجش و کنترل هستند. آنها به دلیل استفاده گسترده از مهندسی اطلاعات، تقریباً در همه صنایع اشتغال دارند.
اصطلاح مهندسی اطلاعات به یک روش مهندسی نرم افزار گفته می شود که امروزه بیشتر به عنوان مهندسی فناوری اطلاعات یا روش مهندسی اطلاعات شناخته می شود که این معنای کنونی خود را در اوایل قرن بیست و یکم به دست آورد.
یادگیری ماشینی زمینه ای است که شامل استفاده از روش های آماری و احتمالی برای اجازه دادن به کامپیوترها «یادگیری» از داده ها بدون برنامه ریزی صریح است. علم داده شامل کاربرد یادگیری ماشینی برای استخراج دانش از داده ها است.
زمینه های یادگیری ماشین شامل یادگیری عمیق، یادگیری نظارت شده، یادگیری بدون نظارت، یادگیری تقویتی، یادگیری نیمه تحت نظارت و یادگیری فعال است.
استنتاج علت یکی دیگر از مؤلفه های مرتبط با مهندسی اطلاعات است.
تئوری کنترل به کنترل سیستم های پویا ( مداوم ) اشاره دارد و هدف آن جلوگیری از تأخیر، افزایش بیش از حد یا عدم ثبات است. مهندسین اطلاعات تمایل دارند بیشتر از تئوری کنترل تمرکز کنند تا طراحی فیزیکی سیستم های کنترل و مدارها ( که تمایل دارند تحت مهندسی برق قرار گیرند ) .
زمینه های نظریه کنترل شامل کنترل کلاسیک ، کنترل بهینه و کنترل غیرخطی است.